Azərbaycan
Azərbaycan və ya rəsmi adı ilə Azərbaycan Respublikası — Şərqi Avropa və Qərbi Asiyanın sərhəddində yerləşən transkontinental ölkə. Azərbaycan Xəzər dənizi hövzəsinin qərbində, Cənubi Qafqazda yerləşir. Şimaldan Rusiya (Dağıstan),[8] şimal-qərbdən Gürcüstan, qərbdən Ermənistan, cənub-qərbdən Türkiyə və cənubdan İran ilə həmsərhəddir.[9] Azərbaycanın eksklavı olan Naxçıvan Muxtar Respublikası Ermənistanla şimal-şərqdə, İranla qərbdə və Türkiyə ilə şimal-qərbdən həmsərhəddir. Azərbaycan ərazisinin bir hissəsi (Dağlıq Qarabağ bölgəsi və ona bitişik 7 inzibati rayon) 1988–1994-cü illərdə Ermənistan tərəfindən işğal olunmuş və burda heç bir ölkə tərəfindən tanınmayan qondarma Dağlıq Qarabağ Respublikası yaradılmışdır.[10] Uzunsürən sülh danışıqları nəticəsiz qalmış və 2020-ci il 27 sentyabrda Azərbaycan Respublikası Silahlı Qüvvələri tərəfindən əks-hücum əməliyyatı ilə torpaqların bir hissəsi azad edilmiş və 10 noyabr Bakı vaxtı ilə 01:00-da imzalanan üçtərəfli bəyanat ilə başa çatmışdır. 19 sentyabr 2023-cü ildə Qarabağ tam olaraq Azərbaycanın nəzarətinə keçmişdir. Dövlət sərhədləri cənubdan İranla 765 km, Türkiyə ilə 15, şimaldan Rusiya ilə 391 km, şimal-qərbdən Gürcüstan ilə 471 km, qərbdən Ermənistan ilə 1007 km həmsərhəddir.[11][12][13][14] Onun 825 km-i su sərhəddidir. Sahil xəttinin uzunluğu 713 km-dir.[13] Azərbaycanın Xəzər dənizi sektorunda həmçinin Türkmənistan, Qazaxıstan, İran və Rusiya ilə sərhədə malikdir .
| Azərbaycan | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
|
Himn: |
|||||
 |
|||||
| Tarixi | |||||
| • Şirvanşahlar dövləti | 861–1538 | ||||
| • Eldənizlər | 1136–1225 | ||||
| • Qaraqoyunlular | 1410–1468 | ||||
| • Ağqoyunlular | 1468–1503 | ||||
| • Səfəvilər imperiyası | 1501–1736 | ||||
| • Əfşar imperiyası | 1736–1796 | ||||
| • Azərbaycan xanlıqları | 1747–1828 | ||||
| • Qacar dövləti | 1796–1925 | ||||
| • Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti | 1918–1920 | ||||
| Rəsmi dilləri | |||||
| Paytaxt |
 Bakı |
||||
| İdarəetmə forması | Unitar yarı prezident respublikası | ||||
| Prezident | İlham Əliyev | ||||
| Birinci vitse-prezident | Mehriban Əliyeva | ||||
| Baş nazir | Əli Əsədov | ||||
| Sahəsi | Dünyada 112-ci | ||||
| • Ümumi | 86.600[1] km² | ||||
| • Su sahəsi (%) | 1,7[1] | ||||
| Əhalisi | |||||
| • Əhali | 10.180.770[2] nəfər (87-ci) | ||||
| • Siyahıyaalma (2009) | 9.228.447[3][4] nəf. | ||||
| • Sıxlıq | 111 nəf./km² (103-cü) | ||||
| • Ümumi | 54.825.411.765 $[6], 78.721.058.824 $[6] | ||||
| ÜDM (AQP) | |||||
| • Ümumi | ▲ 192.146 mlrd. dollar (73-cü) | ||||
| • Adambaşına | ▲ 18,694 dollar (65-ci) | ||||
| ÜDM (nominal) | |||||
| • Ümumi (2018) | 77.392 mlrd. dollar | ||||
| • Adambaşına | 7,529 dollar | ||||
| İİİ (2015) | 0,759 (artım; 78-ci) | ||||
| Demonim | Azərbaycanlı | ||||
| Valyuta | Azərbaycan manatı | ||||
| İnternet domeni | .az | ||||
| ISO kodu | AZ | ||||
| BOK kodu | AZE | ||||
| Telefon kodu | +994 | ||||
| Saat qurşaqları | |||||
| Nəqliyyatın yönü | sağ[d][7] | ||||
 Vikianbarda əlaqəli mediafayllar | |||||
Yer kürəsində məlum olan 2000-dən çox palçıq vulkanlarından 344-ü Azərbaycanın şərqində və onunla həmsərhəd Xəzər hövzəsində yerləşir. Ölkədə 9 milli park, 11 dövlət təbiət qoruğu və 24 dövlət təbiət yasaqlığı fəaliyyət göstərir. Azərbaycanın ən böyük beş adası — Kür Dili, Pirallahı, Çilov, Xərə Zirə və Böyük Zirə adalarıdır. Azərbaycan əhalisi 9,6 milyon nəfərdir və bu göstəriciyə görə dünyada 92-ci yerdədir. Paytaxtı Bakı şəhəridir. Azərbaycan paytaxt Bakıdan kənarda, ölkə 66 inzibati vahidə (o cümlədən 59 rayon və 6 şəhər) və Naxçıvan Muxtar Respublikasına (7 rayon və paytaxt Naxçıvan şəhərindən ibarət olan) bölünür.
Aparılmış arxeoloji qazıntı işləri Azərbaycanın Üst Paleolit dövründə məskunlaşıldığını göstərir. Azərbaycan xalqı təqribən 5 min illik dövlətçilik tarixinə malikdir. Azərbaycan ərazisində ilk dövlət qurumları və ya etnik-siyasi birliklər hələ eramızdan əvvəl IV minilliyin sonu — III minilliyin əvvəllərindən başlayaraq Urmiya hövzəsində yaranmışdı. Eramızdan əvvəl I minillikdə — bizim eranın I minilliyinin əvvəllərində indiki Azərbaycan torpaqlarında Manna, Skif padşahlığı, Atropatena və Albaniya kimi dövlətlər mövcud olmuşdur. III əsrdə Azərbaycanı Sasanilər İmperiyası, VII əsrdə isə Ərəb xilafəti işğal etdi. VII əsrdə İslam dininin qəbul olunması ilə Azərbaycanın tarixi müqəddəratında əsaslı dönüş yarandı. IX əsrin ortalarında Azərbaycan torpaqlarında Sacilər, Şirvanşahlar, Salarilər, Rəvvadilər, Şəddadilər dövlətləri yarandı. XIX əsrdə Gülüstan (1813) və Türkmənçay (1828) müqavilələrinə əsasən Azərbaycan iki imperiya arasında bölüşdürüldü: Şimali Azərbaycan Rusiyaya, Cənubi Azərbaycan isə Qacarlara qaldı. 1918-ci il mayın 28-də Şimali Azərbaycanda Şərqdə ilk demokratik respublika — Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti yaradıldı. 1922-ci il dekabrın 30-da Sovet Sosialist Respublikaları İttifaqının (SSRİ) yaranması və Zaqafqaziya Sosialist Federativ Sovet Respublikasının bu quruma daxil olması ilə Şimali Azərbaycanın müstəqilliyinə son qoyuldu. 1992-ci ildə ölkənin yeni konstitusiyası qəbul olunandan bəri prezident və seçkilərlə seçilmiş qanunverici orqan — Azərbaycan parlamenti tərəfindən idarə olunan prezidentli respublikadır.
Azərbaycan BMT, Avropa Şurası, Avropada Təhlükəsizlik və Əməkdaşlıq Təşkilatı, GUAM, Şərq Tərəfdaşlığı, Türk Şurası, İslam Əməkdaşlıq Təşkilatı, Beynəlxalq Valyuta Fondu, Asiya İnkişaf Bankı, Avropa Yenidənqurma və İnkişaf Bankı, Qara Dəniz İqtisadi Əməkdaşlıq Təşkilatı, MAQATE, Kimyəvi Silahların Qadağan edilməsi Təşkilatı və NATO-nun Sülh Naminə Tərəfdaşlıq (SNT) proqramının üzvüdür.[15] 2017-ci ildə ABŞ-nin "Global Firepower" araşdırma mərkəzinə görə, Azərbaycan Silahlı Qüvvələri dünyada 59-ci, Cənubi Qafqazda isə ən güclü və hazırlıqlı ordudur. 2010-cu il üzrə dünyanın 194 ölkəsi arasında Azərbaycanın ixracat reytinqi 64-cü sırada dayanır. Azərbaycan 7 milyard barel həcmində kəşf edilmiş neft ehtiyatları göstəricilərinə görə dünyanın 19-cu, neft hasilatının həcminə görə dünyanın 23-cü ölkəsidir. Azərbaycan 2,55 trilyon m³ həcmində kəşf edilmiş qaz ehtiyatlarına görə dünyada 28-ci ölkədir.[16]
Etimologiya
Azərbaycan sözünün mənşəyi mövzusunda fərqli tarixi mənbələrlərdən əldə olunmuş müxtəlif məlumatlar var. Bəzi mənbələrə görə, "Azərbaycan" toponimi parf və ya orta dövr fars dilində, Atropatena adlı qədim dövlətin adı olan Aturpatakandan (Āturpātakān) əmələ gəlmişdir. Makedoniyalı İsgəndərin işğalından sonra Əhəmənilər imperiyasının Midiya satrapı Atropatın öz çarlığının əsasını qoyduğu Midiyanın şimalı Atropat Midiyası və ya sadəcə Atropatena adlandırılır.[17]
Orta əsr ərəb coğrafişünasları ekzonimi fərqli şəkildə, şəxs adı Adarbadordan xalq etimologiyasının nəticəsi kimi əmələ gəlmiş olaraq şərh ediblər. Adarbador atəş məbədi və ya atəş mühafizəçisi (adar — atəş, baykan — mühafizəçi) deməkdir.[18] Ərəb coğrafiyaşünası və səyyahı Yaqut əl-Həməvi yazırdı: "Bəziləri güman edir ki, Azər pəhləvi dilində "atəş", bayqan isə "keşikçi" və ya "atəş mühafizəçisi" deməkdir və beləliklə, söz "atəş məbədi" və ya "atəş mühafizəçisi" deməkdir, hansı ki, həqiqətə uyğundur, çünki bu ərazidə atəş məbədləri çox olub."[19]
XIX əsr Azərbaycan tarixçisi Abbasqulu ağa Bakıxanov Azərbaycan sözünün yaranmasını Xürrəmilər hərəkatının məşhur sərkərdəsi Babək ilə əlaqələndirir.[20] Babək Abbasilər xilafətinə qarşı xürrəmilərin üsyanına rəhbərlik etmişdir. Bakıxanov Gülüstani-İrəm əsərində yazırdı: "Ehtimala görə, Azərbaycan sözü Azər-Babəqan sözündəndir, hansı ki, ərəblər Azər-Babəcan kimi tələffüz edir və "Babəkin atəşi" deməkdir. Hər halda, bizə məlum olduğu qədərilə, atəşpərəstlik hal-hazırda Azərbaycan adlandırılan ərazidə zühur edib."
Tarix
Qədim dövr
Azərbaycan ərazisində hazırda ilk ibtidai insanların 1,7–1,8 milyon il bundan əvvəldən yaşamağa başlamasına aid ən qədim arxeoloji və paleontoloji materiallar tapılmışdır.[21] Azərbaycanın cənub-qərbindəki Kiçik Qafqaz dağlarının cənub-şərq yamacında yerləşən Azıx mağarası Daş dövrü insanlarının yaşayış yeri kimi məşhurdur. Mağara 1960-cı ildə Məmmədəli Hüseynovun rəhbərliyi ilə AMEA-nın "Paleolit Arxeoloji Ekspedisiyası" tərəfindən aşkar olunmuşdur. Aparılmış tədqiqat işləri zamanı on mədəni təbəqə aşkarlanmışdır.[22] Mağarada Quruçay mədəniyyəti, Aşel mədəniyyəti və Mustye mədəniyyəti dövründə yaşayış olduğu müəyyən edilmişdir. Hazırda Azərbaycan, Yaxın Şərq və Qafqaz ərazisində mustye mədəniyyətinə aid ən zəngin arxeoloji abidə Tağlar mağarası hesab olunur.[23] Mağara Qarabağın Tuğ çökəkliyində, Quruçayın sol sahilində yerləşir.
Mezolit dövrü başlıca olaraq Qobustandakı qaya üstü rəsmlər və arxeoloji tapıntılar əsasında tədqiq edilib. 2007-ci ildə Qobustan UNESCO-nun Dünya İrs Siyahısına daxil edilmişdir.[24] Qobustanda Böyükdaş dağının yuxarı terrasında yerləşən petroqliflərdə öküz (tur) təsvirlərin tarixi 15 000 il əvvələ aid edilir.[25] Bu rəsmlərdə o dövrkü adamların məşğuliyyəti, əmək fəaliyyəti, ov və balıqçılıq səhnələri, ayin və etiqadları da öz əksini tapmışdır. Neolit Azərbaycanda er.əv. 7-ci minilliyə təsadüf edərək Qobustanın və Həsənlitəpə (Cənubi Azərbaycan) arxeoloji materialları timsalında tədqiq edilmişdir. Bu dövrdən ibtidai insanlarda istehsal xarakterli təsərrüfat formalaşır, arxaik (primitiv) saxsı məmulatının hazırlanması başlanır. Er.əv. 6–4-cü minilliklərdə Azərbaycan ərazisində eneolit mövcud idi. Bu zaman oturaq əkinçilik formalaşır, insanlar həyət təsərrüfatı tikililərinə malik olan evlərdə yaşamağa başlayırdılar. İnsanlar arpa, buğda və digər bitkiləri yetişdirməyi bacarır, sənətkarlıqla (daş və sümükdən əmək alətlərinin istehsalı, heyvan dərilərinin emalı, saxsı məmulatlarının hazırlanması və s.) məşğul idilər. Bu dövrə arxaik tipli incəsənət nümunələrinin (gildən hazırlanmış müxtəlif tipli qadın heykəlləri, bəzək əşyaları vəs.) düzəldilməsi təsadüf edir.
Azərbaycan xalqı təqribən 5 min illik dövlətçilik tarixinə malikdir.[26] Azərbaycan ərazisində ilk dövlət qurumları və ya etnik-siyasi birliklər hələ eramızdan əvvəl IV minilliyin sonu — III minilliyin əvvəllərindən başlayaraq Urmiya hövzəsində yaranmışdı.[26] Burada meydana gəlmiş ən qədim Azərbaycan dövlətləri bütün regionun hərbi-siyasi tarixində mühüm rol oynayırdılar. Həmin dövrdə Azərbaycanda Dəclə və Fərat vadilərində yerləşən və dünya tarixində dərin iz qoymuş qədim Şumer, Akkad və Assuriya dövlətləri, habelə Kiçik Asiyadakı Het dövləti arasında sıx qarşılıqlı əlaqələr vardı.[26]
Eramızdan əvvəl I minillikdə — bizim eranın I minilliyinin əvvəllərində Azərbaycan torpaqlarında Manna, Skif padşahlığı, Atropatena və Albaniya kimi dövlətlər mövcud olmuşdur.[26] Bu dövlətlər Azərbaycanda dövlət idarəçiliyi mədəniyyətinin daha da yüksəldilməsində, ölkənin iqtisadi-mədəni tarixində, eləcə də vahid xalqın təşəkkülü prosesində mühüm rol oynamışlar.[26]
Feodal dövrü
III əsrdə Azərbaycanı Sasanilər İmperiyası, VII əsrdə isə Ərəb xilafəti işğal etdi.[26] İşğalçılar ölkəyə İranın və Ərəbistanın içərilərindən çoxlu İran və ərəb mənşəli əhali köçürüb gətirdilər.[26] Eramızın ilk yüzilliklərində ölkə əhalisinin əksəriyyətini təşkil edən və hərbi-siyasi cəhətdən daha mütəşəkkil və daha qüvvətli olan türk etnosları vahid xalqın təşəkülü prosesində mühüm rol oynayırdılar.[26] Türk etnosları içərisində oğuz türkləri üstünlük təşkil edirdilər.[26] Həmin dövrdən başlayaraq, türk dili Azərbaycan ərazisində yaşayan və sayca az olan xalqlar, etnik qruplar arasında da başlıca ünsiyyət vasitəsinə çevrilməkdə idi.[26] Türk dili, həm də şimalla cənub arasında birləşdirici, əlaqələndirici rol oynayırdı.[26] Bu amilin o zaman vahid xalqın təşəkkülü prosesində çox mühüm rolu vardı. Çünki bəhs olunan dövrdə bütün Azərbaycan ərazisini əhatə edən vahid dini görüş — monoteist din yox idi.[26] Qədim türklərin baş Allahı olan Tanrıya sitayiş — tanrıçılıq hələ başqa dini görüşləri sıxışdırıb tamamilə aradan qaldıra bilməmişdi.[26] Zərdüştlük, atəşpərəstlik, günəşə, aya, göyə, ulduzlara, torpağa, suya və s. sitayiş davam etməkdə idi.[26] Ölkənin şimalında — Albaniya ərazisinin bəzi yerlərində, əsasən dağlıq qərb bölgələrində, xristianlıq yayılmaqda idi.[26] Lakin müstəqil Alban Həvari kilsəsi qonşu erməni və gürcü kilsələrinin kəskin rəqabəti şəraitində fəaliyyət göstərirdi.[26]
VII əsrdə islam dininin qəbul olunması ilə Azərbaycanın tarixi müqəddəratında əsaslı dönüş yarandı.[26] İslam dini vahid xalqın və dilin təşəkkülünə güclü təkan verdi, bu prosesin sürətlənməsinə həlledici təsir göstərdi.[26] Türk və qeyri-türk etnosları arasında dini birliyin yaranması onların yayıldığı bütün Azərbaycan ərazisində vahid adət-ənənələrin təşəkkülünə, qohumluq əlaqələrinin genişlənməsinə, qaynayıb-qarışma prosesinin daha da dərinləşməsinə səbəb oldu.[26] İslam dini onu qəbul etmiş bütün türk və qeyri-türk etnoslarını Cənubi Qafqazı bütöv halda xristianlığın təsir dairəsinə salmağa çalışan Bizans İmperiyasına və onun himayə etdiyi erməni və gürcü feodallarına qarşı vahid türk-islam bayrağı altında birləşdirdi.[26]
IX əsrin ortalarından Azərbaycanın qədim dövlətçilik ənənələri yenidən dirçəldi.[26] Azərbaycanda yeni siyasi dirçəliş başlandı: islam dininin yayılmış olduğu Azərbaycan torpaqlarında Sacilər, Şirvanşahlar, Salarilər, Rəvvadilər, Şəddadilər dövlətləri yarandı.[26] Müstəqil dövlətlərin yaranması nəticəsində siyasi, iqtisadi və mədəni həyatın bütün sahələrində oyanış baş verməkdə idi. Azərbaycan tarixinin İntibah dövrü başlanırdı.[26] Ərəb xilafətinin tənəzzülündən sonra — IX əsrin ortalarından başlayaraq Azərbaycanda, habelə bütün Yaxın və Orta Şərqdə türk-islam imperiyalarının rolu artdı.[26] XV–XVIII əsrlərdə və bundan sonrakı dövrdə Azərbaycanın dövlətçilik mədəniyyəti daha da zənginləşdi.[26] Bu dövrdə Şərqin geniş ərazili Qaraqoyunlular, Ağqoyunlular, Səfəvi, Əfşar və Qacar imperiyaları bilavasitə Azərbaycan sülalələri tərəfindən idarə olunurdu.[26]
Azərbaycanın dövlət xadimi Uzun Həsənin (1468–1478) hakimiyyəti illərində Ağqoyunlu imperiyası bütün Yaxın və Orta Şərqdə qüdrətli hərbi-siyasi amilə çevrildi.[26] Azərbaycanın dövlətçilik mədəniyyəti daha da inkişaf etdi. Uzun Həsən bütün Azərbaycan torpaqlarını əhatə edən güclü mərkəzləşdirilmiş dövlət yaratmaq siyasəti yeridirdi.[26] O, bu məqsədlə xüsusi "Qanunnamə" hazırlatmışdı. Hökmdar Quranı azərbaycan dilinə çevirtmiş, dövrün görkəmli elm adamı Əbu Bəkr əl-Tehraniyə "Kitabi-Diyarbəkriyyə" adlı Oğuznamə yazdırmışdı.[26] XV əsrin sonu — XVI əsrin əvvəllərində Azərbaycan dövlətçiliyi özünün tarixi təkamülündə yeni mərhələyə qədəm qoydu. Uzun Həsənin nəvəsi olan dövlət xadimi Şah İsmayıl Xətai (1501–1524) babasının başladığı işi başa çatdırdı, şimallı-cənublu bütün Azərbaycan torpaqlarını öz hakimiyyəti altında birləşdirə bildi.[26] Paytaxtı Təbriz şəhəri olan vahid, mərkəzləşdirilmiş Azərbaycan dövləti — Səfəvi dövləti meydana gəldi.[26] Səfəvilərin hakimiyyəti dövründə Azərbaycanın dövlət idarəçiliyi mədəniyyəti daha da yüksəldi.[26] Azərbaycan dili dövlət dilinə çevrildi.[26]
Səfəvi dövlətinin süqutundan sonra hakimiyyətə gələn görkəmli Azərbaycan sərkərdəsi Nadir şah Əfşar (1736–1747) keçmiş Səfəvi imperiyasının sərhədlərini daha da genişləndirdi.[26] Azərbaycanın əfşar-türk elindən çıxmış hökmdar 1739-cu ildə Dehli də daxil olmaqla Şimali Hindistanı da ələ keçirdi.[26] Lakin Azərbaycan hökmdarının bu geniş ərazidə qüdrətli mərkəzləşdirilmiş dövlət yaratmaq planları baş tutmadı.[26] Nadir şahın ölümündən sonra onun idarə etdiyi geniş ərazili imperiya süquta uğradı.[26] Hələ Nadir şahın sağlığında ikən azadlıq mübarizəsinə qalxan və müstəqilliyə can atan Azərbaycan torpaqlarında yerli dövlətlər yarandı.[26] Beləliklə, XVIII əsrin II yarısında Azərbaycan xırda dövlətlərə — xanlıqlara və sultanlıqlara parçalandı.[26]
Yeni dövr
 |
 | |||||||||
Gəncə xanlığı ordusunun dəbilqə və qalxanı, Azərbaycan Milli İncəsənət Muzeyi
| ||||||||||
XVIII əsrin sonunda Azərbaycan sülaləsi olan Qacarlar (1796–1925) İranda hakimiyyətə gəldilər.[28] Qacarlar vaxtı ilə onların ulu babaları Qaraqoyunluların, Ağqoyunluların, Səfəvilərin və nəhayət, Nadir şah Əfşarın hakimiyyəti altında olmuş bütün əraziləri, o cümlədən Azərbaycan xanlıqlarını yenidən mərkəzi hakimiyyətə tabe etmək siyasəti yeritməyə başladılar. Beləliklə, Qacarlarla Cənubi Qafqazı işğal etməyə çalışan Çar Rusiyası arasında uzun sürən müharibələr dövrü başlandı.[26]
Azərbaycan iki böyük dövlət arasında qanlı müharibələr meydanına çevrildi.[26] Gülüstan (1813) və Türkmənçay (1828) müqavilələrinə əsasən Azərbaycan iki imperiya arasında bölüşdürüldü: Şimali Azərbaycan Rusiyaya, Cənubi Azərbaycan isə Qacarlara qatıldı.[26] Beləliklə, Azərbaycanın bundan sonrakı tarixində yeni siyasi-coğrafi anlayışlar meydana gəldi: "Şimali Azərbaycan" (və ya "Rusiya Azərbaycanı") və "Cənubi Azərbaycan" (və ya "İran Azərbaycanı").[26]
Rusiya Cənubi Qafqazda möhkəmlənmək üçün qonşu ölkələrdən çoxlu sayda ermənini işğal etdiyi Azərbaycan torpaqlarına, xüsusən də Qarabağın dağlıq rayonlarına, keçmiş İrəvan və Naxçıvan xanlıqlarının ərazisinə köçürdü.[29] "Erməni vilayəti" Qərbi Azərbaycanın Türkiyə ilə həmsərhəd torpaqlarında — keçmiş İrəvan və Naxçıvan xanlıqlarının ərazisində süni və xüsusi təyinatlı şəkildə yaradılmışdır.[29] Beləliklə, Azərbaycan torpaqlarında gələcək Ermənistan dövlətinin əsası qoyuldu.[29] Bundan əlavə, 1836-cı ildə Rusiya müstəqil Alban Kilsəsini ləğv edərək onu Erməni Apostol Kilsəsinə verdi.[29] Eyni zamanda Azərbaycanın qədim əhalisi olan xristian albanların qriqorianlaşması və erməniləşdirilməsi üçün daha münbit şərait yaradıldı.[29] Rusiya imperiyası bu keçid dövründə bölgədə[30] vəziyyəti sabitləşdirmək üçün əyalətlərin komendant idarə üsulunu tətbiq etdi. Hər bir əyalətin başında Qafqazdakı Baş Komandan tərəfindən rus zabitləri arasından təyin olunan komendant dayanırdı. Əyalətlərin komendantları bu ərazidə[31] bütün sosial-iqtisadi məsələləri həll etmək hüququna malik idilər. Əyalətlərin azərbaycanlı əhalisinin üsyanları Rusiya imperiyasını rejimi yumşaltmağa, komendant idarəetmə sistemini ləğv etməyə və dövlətçilik siyasətini həyata keçirməyə vadar etdi. 1840-cı illərdə Qafqaz bölgəsinin rayonlarının sonrakı inzibati bölgüsünə səbəb olan islahatların sayı.[32]
Şimali Azərbaycanda azadlıq mübarizəsi misli görünməmiş faciələrlə nəticələndi. Burada hakimiyyəti ələ keçirən Stepan Şaumyanın daşnak-bolşevik hökuməti 1918-ci ilin martında Azərbaycan xalqına qarşı Mart soyqırımını həyata keçirdi.[26] 1918-ci ildə Nuru paşanın rəhbərlik etdiyi Osmanlı və Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti qüvvələrindən ibarət Qafqaz İslam Ordusu Bakı döyüşündə qələbə çaldı.[33] 1918-ci il mayın 28-də Şimali Azərbaycanda Şərqdə ilk demokratik respublika — Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti yaradıldı.[26]
Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti
Azərbaycan xalqının tarixində ilk Parlamentli respublika olan Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti, eyni zamanda, bütün Şərqdə, o cümlədən türk-islam dünyasında ilk demokratik, hüquqi və dünyəvi dövlət nümunəsi idi.[26] Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti dövründə parlamentçilik tarixi iki dövrə ayrılır: Birinci dövr — 1918-ci il mayın 27-dən noyabrın 19-dək davam etmişdir. Bu altı ay ərzində Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti Milli Şurası adı ilə fəaliyyət göstərən və 44 nəfər müsəlman-türk nümayəndədən ibarət olan ilk Azərbaycan Parlamenti çox mühüm tarixi qərarlar qəbul etmişdir. İlk Parlament 1918-ci il mayın 28-də Azərbaycanın müstəqilliyini elan etmiş, ölkənin idarə olun-masını öz üzərinə götürmüş və tarixi Azərbaycanın İstiqlal Bəyannaməsini qəbul etmişdir.[26]
Azərbaycan Xalq Cümhuriyyətinin parlamentçilik tarixində İkinci dövr və ya Bakı dövrü 1918-ci il dekabrın 7-dən 1920-ci il aprelin 27-dək — cəmi 17 ay davam etmişdir. Parlamentin 1919-cu il sentyabrın 1-də Bakı Dövlət Universitetinin təsis olunması haqqında qəbul etdiyi qanunu xüsusi qeyd etmək lazımdır. Milli universitetin açılması Cümhuriyyət xadimlərinin doğma xalq qarşısında çox mühüm tarixi xidməti idi. Sonralar Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti süqut etsə də Cümhuriyyət ideyalarının yaşamasında və xalqın yenidən müstəqilliyə qovuşmasında Bakı Dövlət Universiteti misilsiz rol oynadı.[26] Azərbaycan Xalq Cümhuriyyətinin mövcud olduğu dövrdə ümumiyyətlə 155 parlament iclası keçirilmişdir ki, bunun da 10-u Azərbaycan Milli Şurasının (27 may-19 noyabr 1918-ci il), 145-i isə Azərbaycan Parlamentinin fəaliyyət göstərdiyi dövrdə (7 dekabr 1918-ci il — 27 aprel 1920-ci il) olmuşdur.[26] Parlamentin müzakirəsinə 270-dən çox qanun layihəsi çıxarılmış, onlardan 230-a yaxını qəbul olunmuşdu. Qanunlar qızğın və işgüzar fikir mübadiləsi şəraitində müzakirə edilir, özü də yalnız üçüncü oxunuşdan sonra qəbul olunurdu.[26]
Sovet İttifaqının tərkibində
1920-ci ilin aprelin 28-də Azərbaycanda Sovet hakimiyyəti qurulandan bir müddət sonra da ölkə öz müstəqilliyini saxlaya bilmişdir. Aprelin 30-da Rusiya ilə Azərbaycan arasında hərbi-iqtisadi müqavilə imzalanmışdır. 1921-ci ildə tərkibinə Gürcüstan, Ermənistan və Azərbaycan respublikaları daxil olmuş Zaqafqaziya Demokratik Federativ Respublikası təşkil edildi.[34] 1918-ci ilin Mart soyqırımından sonra, faktiki olaraq, Azərbaycan xalqına qarşı yeni soyqırımına başlanmışdı.[26] 1922-ci il dekabrın 30-da Sovet Sosialist Respublikaları İttifaqının (SSRİ) yaranması və Zaqafqaziya Sosialist Federativ Sovet Respublikasının bu quruma daxil olması ilə Şimali Azərbaycanın müstəqilliyinə son qoyuldu.[26] Azərbaycanda müstəqil hakimiyyət məhrum edildikdən sonra ölkənin sərvətlərinin talan olunmasına başlandı.[26] Torpaq üzərində xüsusi mülkiyyət ləğv olundu. Ölkənin bütün təbii sərvətləri milliləşdirildi, daha doğrusu, dövlət mülkiyyəti hesab olundu.[26] Neft sənayesini idarə etmək üçün xüsusi olaraq Azərbaycan Neft Komitəsi yaradıldı və bu komitəyə rəhbərlik Vladimir Lenin tərəfindən Bakıya göndərilmiş A. P. Serebrovskiyə tapşırıldı.[26] Beləliklə, hələ 1920-ci il martın 17-də Qafqaz Cəbhəsinin Hərbi-İnqilab Şurasına göndərdiyi teleqramda "Bakını almaq bizə olduqca və olduqca zəruridir" deyə Şimali Azərbaycanın işğalına göstəriş vermiş Lenin öz arzusuna çatdı.[26] Bakı nefti Sovet Rusiyasının əlinə keçdi.[26]
1920-ci il aprelin 28-dən başlayaraq Azərbaycan Respublikası ərazisində insan hüquqlarına zidd qanunlar əsasında totalitar dövlət rejiminin törətdiyi özbaşınalıq, zorakılıq nəticəsində 100 minə yaxın günahsız azərbaycanlı öz siyasi əqidəsinə, fəaliyyətinə, başqa cür düşündüyünə və ayrı səbəblərə görə repressiyalara məruz qalmışdır.[35] Təkcə 1937-ci ildə 29 min adam repressiyaya uğradı.[26] Bu dövrdə Azərbaycan xalqı özünün Hüseyn Cavid, Mikayıl Müşfiq, Əhməd Cavad, Salman Mümtaz, Əli Nəzmi, Tağı Şahbazi, Yusif Vəzir Çəmənzəminli və başqaları kimi onlarla mütəfəkkirlərini və nadir ziyalılarını itirdi.[26][36]
Azərbaycan İkinci dünya müharibəsində böyük dövlətlərin strateji planlarında mühüm yer tuturdu. Üçüncü Reyx Bakı neftini ələ keçirməklə Şərqə — İran körfəzinə və Hind okeanına hərəkət etmək niyyətində idi. Adolf Hitlerin tapşırığı əsasında hətta Bakının sənaye və hərbi əhəmiyyətli obyektlərinin dəqiq xəritəsi də hazırlanmışdı.[37][38] Müharibə illərində Sovet İttifaqında hasil olunan neftin dörddə üç hissəsi, aviasiya benzini və yüksək keyfiyyətli yağların 85–90 faizi Azərbaycanın payına düşürdü.[39] İkinci Dünya müharibəsində Azərbaycandan 700 min nəfərdən çox insan səfərbər edilərək ordu sıralarına yola düşmüş, onların 300 mindən çoxu döyüşlərdə həlak olmuşdur.[39] Müharibənin hələ ilk günlərində respublikada 4 mindən çox oğlan və qız könüllü surətdə cəbhəyə getmək üçün hərbi komissarlıqlara müraciət etmişdi.[40] 1941-ci ilin sonunda xalq qoşunu dəstələrində 187 min nəfər döyüşçü vardı.[40] Onlardan 30 min nəfərdən çoxu qadınlar idi.[40] Müharibədə hətta azərbaycanlılardan ibarət diviziyalar təşkil olunmuşdu.[40] 416-cı, 402-ci, 396-cı, 223-cü, 77-ci və digər milli diviziyalar Simferopolda, Odessada və digər şəhərlərdə vuruşmuşlar.[40] 77-ci diviziya Polşa və Çexoslovakiyanın, 223-cü diviziya Yuqoslaviyanın azad edilməsində igidlik göstərmişdi.[40] 416-cı diviziya Qafqazdan Berlinədək qəhrəmanlıq yolu keçmişdi.[40] İkinci Dünya müharibəsi zamanı göstərdikləri igidliyə görə Azərbaycandan 123 nəfər Sovet İttifaqı Qəhrəmanı adına layiq görülüb, 170 mindən çox əsgər və zabit müxtəlif orden və medallarla təltif edilib.[39]
.jpg)
1948–1953-cü illərdə azərbaycanlıları Ermənistan SSR-dən kütləvi surətdə sürgün olunmasının yeni mərhələsi başlandı.[26] Deportasiyalardan sonra, ermənilərin bu ərazidə sayca üstünlüyü təmin olundu.[26] Bir sıra obyektiv və subyektiv səbəblər üzündən 1960-cı illərdə Azərbaycan iqtisadiyyatının bir çox sahələrində — həm sənayedə, həm də kənd təsərrüfatında mənfi meyllər özünü göstərməyə başladı.[26] Respublikanın düşdüyü bu ağır vəziyyətdə Azərbaycan rəhbərliyində mühüm dəyişiklik baş verdi. 1969-cu ildə Heydər Əliyevin Azərbaycana rəhbərliyinin birinci dövrü başlandı.[26] Heydər Əliyev totalitar rejimin hökmranlıq etdiyi mürəkkəb tarixi şəraitdə Azərbaycanı Sovet İttifaqının ən qabaqcıl respublikalarından birinə çevirmək üçün həyatın bütün sahələrində geniş islahatlar proqramı həyata keçirməyə başladı.[26] 1970–1985-ci illərdə, tarixən qısa bir dövr ərzində, bütövlükdə respublika ərazisində yüzlərlə zavod, fabrik, istehsalat sahələri yaradıldı.[26] 213 iri sənaye müəssisəsi işə salındı.[26] Azərbaycanda istehsal olunan 350 adda məhsul dünyanın 65 ölkəsinə ixrac olunurdu.[26]
1980-ci illərin sonlarından 1994-cü ilin mayına kimi Qarabağ bölgəsində Ermənistan Respublikası tərəfindən dəstəklənən Qarabağ erməniləri ilə Azərbaycan Respublikası arasında Qarabağ müharibəsi baş verdi. Tərəflər arasında döyüşlər Dağlıq Qarabağ Muxtar Vilayətinin parlamentinin 20 fevral 1988-ci ildə Ermənistan ilə birləşmək qərarı verdikdən sonra başlamışdır. Azərbaycandan ayrılmaq haqqında bəyənnamə bu torpaq münaqişəsinin son nəticəsi olmuşdur.[41] Azərbaycan SSR-dən müstəqilliyini elan etdikdən sonra ermənilər Azərbaycandan çəkilmək qərarına gəlmiş və tanınmayan Dağlıq Qarabağ Respublikasının müstəqilliyini elan etmişdirlər.
Üçüncü Respublika dövrü
19–20 yanvar 1990-cı il gecə saat 23:30-da millətlərarası qarşıdurmanın kəskinləşməsi fonunda keçmiş Sovet İttifaqının qoşunları şəhərdə fövqəladə vəziyyət elan edilməsi haqqında fərmanı[42] rəhbər tutaraq Azərbaycan Xalq Cəbhəsi (AXC) döyüşçülərini nizama məcbur etmək məqsədilə Bakıya daxil oldular. AXC-nin fəaliyyəti son illərdə dəfələrlə tənqid olunub: məsələn, hesab edilir ki, Azərbaycanın Kəlbəcər rayonunun işğalı o vaxt hakimiyyətdə olan AXC-nin bilavasitə məsuliyyət daşıdığı güman edilir.[43] Bir sıra tədqiqatçılar əməliyyatın kütləvi şəkildə itkilərlə müşayiət olunduğunu təxmin edirlər.[44] Azərbaycanda "Qara Yanvar" kimi tanınan hadisələrin əks-sədası bütün ölkəyə yayılaraq Azərbaycanda müstəqillik hərəkatını sürətləndirdi. 1991-ci il oktyabrın 18-də Azərbaycan Respublikasının Ali Soveti Dövlət Müstəqilliyi haqqında Konstitusiya Aktını qəbul etdi,[45] 1991-ci il dekabrın 30-da isə Konstitusiya Aktı ümumxalq səsverməsi və referendum yolu ilə təsdiq edildi. Bu akt Azərbaycan Respublikasının dövlət müstəqilliyinin təmin edilməsi üçün hüquqi əsas yaratdı və ölkə öz dövlət müstəqilliyini bütün dünyaya bəyan etdi.
1991-ci il sentyabrın 8-də Ayaz Mütəllibov müstəqil Azərbaycan Respublikasının tarixində ilk dəfə keçirilən prezident seçkilərində 98,52 faiz səs toplayaraq Azərbaycanın Prezidenti seçildi.[46] 1992-ci il martın 6-da Qarabağda vəziyyətin gərginləşməsi fonunda və Azərbaycan Xalq Cəbhəsinin təzyiqi ilə Ayaz Mütəllibov istefa verdi,[47] hakimiyyəti bərpa etmək üçün uğursuz cəhddən sonra isə ölkəni tərk etdi.[48][49] Azərbaycanla Ermənistan arasında genişmiqyaslı hərbi əməliyyatlar 1992-ci ilin qışında başlayıb. Etnik azərbaycanlılara qarşı Xocalı soyqırımı 1992-ci il fevralın 25-dən 26-na keçən gecə Ermənistan silahlı qüvvələrinin Xocalı şəhərini işğal etdiyi zaman baş verib. Bir versiyaya[50] görə Rusiyanın 366-cı motoatıcı alayı da şəhərə hücum zamanı iştirak etmişdi. 1993-cü ilin yazında anklavın tərkibinə daxil olmayan torpaqların Ermənistan qoşunları tərəfindən işğalı regionun digər ölkələrinin də müharibəyə girməsi təhlükəsi yaratdı. 1994-cü ildə müharibənin sonunda ermənilər demək olar ki, Qarabağın böyük hissəsinə tam nəzarət edirdilər və Azərbaycan torpaqlarının 20%-nə nəzarət edirdilər. 1994-cü ilin mayında Rusiyanın dəstəyi ilə atəşkəs əldə edildi. 5 may 1994-cü ildə MDB Parlamentlərarası Assambleyası, Qırğızıstan parlamenti, Federal Məclis və Rusiya Federasiyası Xarici İşlər Nazirliyinin təşəbbüsü ilə bir görüş keçirildi, nəticədə Bişkek protokolu 1994-cü il may ayının 8-dən 9-a keçən gecə atəşi dayandırmağa çağırdı.[51] Rusiyanın iştirakı ilə hazırlanan "müddətsiz atəşkəs sazişi" 1994-cü il 12 may gecə yarısı qüvvəyə mindi.[52] Daha sonra münaqişənin sülh danışıqları yolu ilə həlli üçün ATƏT-in prinsipləri əsasında ATƏT-in Minsk qrupu yaradıldı.[53]
1992-ci il iyunun 7-də keçirilən prezident seçkilərində Əbülfəz Elçibəy 60,9% səs toplayaraq Azərbaycanın prezidenti seçildi.[54] Lakin daxili proseslər Azərbaycanın müstəqilliyinin möhkəmlənməsinə mane oldu. Hakimiyyət uğrunda mübarizə və hakimiyyətin zorakılıqla dəyişdirilməsi halları Azərbaycanda daxili vəziyyəti xeyli gərginləşdirdi. Belə ki, 1992-ci il oktyabrın 24-də Azərbaycan Xalq Cəbhəsinin tərəfdarları Naxçıvan Muxtar Respublikasında silahlı çevriliş etməyə cəhd etdilər.[55] 1993-cü ilin iyununda xüsusilə ağır vəziyyət yarandı: respublikada vətəndaş müharibəsi gedirdi, Azərbaycan parçalanmaq təhlükəsi ilə üz-üzə idi. Bunun qarşısı alındı, lakin sonrakı dövrdə Azərbaycanın müstəqilliyini pozmaq cəhdləri davam etdi və respublikada iki dəfə dövlət çevrilişinə cəhd oldu. 1993-cü il iyunun 21-də talış əsilli Azərbaycan ordusunun polkovniki Ələkrəm Hümmətov 704-cü briqadanın zabitləri ilə birlikdə Azərbaycanın 7 rayonunun ərazisində Talış-Muğan Muxtar Respublikası elan etsə də, Hümmətovun çıxışı hökumətdən və Talış əhalisindən ciddi dəstək almadı və süqut etdi.[56] 1993-cü il avqustun 29-da Əbülfəz Elçibəyə[57] etimad haqqında referendum keçirildi və nəticədə ölkə vətəndaşlarının 97,5%-i onun istefasına səs verdi.[58] 1993-cü il oktyabrın 3-də Azərbaycanda növbəti prezident seçkiləri keçirildi və bu seçkilərdə Heydər Əliyev 98,8 faiz səslə qalib gəldi.[59] 1993-cü ildə Heydər Əliyevin hakimiyyətə qayıdışı ilə ölkənin ictimai-siyasi, sosial, iqtisadi, elmi-mədəni həyatında, beynəlxalq münasibətlərdə, elmi əsaslara uyğun müstəqil dövlət quruculuğu prosesində dönüş yarandı.1995-ci il noyabrın 12-də ümumxalq referendumu ilə ölkənin yeni konstitusiyası qəbul edildi.[60]
Heydər Əliyev Qərb şirkətləri ilə Azərbaycanın neft yataqlarının işlənilməsi haqqında danışıqlara başladı. 1994-cü il sentyabrın 20-də Bakıda — Gülüstan sarayında Qərb neft şirkətləri ilə bağlanmış neft müqaviləsi müstəqil Azərbaycan Respublikasının yeni tarixində böyük rol oynamışdır. "Əsrin müqaviləsi"[61] kimi tanınan bu saziş Xəzər dənizinin Azərbaycan sektorunda Azəri-Çıraq-Günəşli neft yatağının dərin yatağının birgə işlənməsinə və hasil olunan neftin səhmlər şəklində SOCAR, Lukoyl və s. kimi dünyanın ən böyük neft şirkətləri arasında paylanmasına gətirib çıxardı.
Heydər Əliyevin hakimiyyətə gəlişi Azərbaycanda vəziyyəti kökündən dəyişməyə imkan verdi. 1998-ci il fevralın 10-da Azərbaycanda ölüm hökmü ləğv edildi.[62]
1998-ci il oktyabrın 11-də keçirilən prezident seçkilərində Heydər Əliyev 77,6 faiz səslə yenidən prezident seçildi.[63]
2003-cü il oktyabrın 15-də keçirilən prezident seçkilərində İlham Əliyev 76,86 faiz səslə qalib gəlib.[64] Prezident İlham Əliyevin rəhbərliyi ilə ölkənin müxtəlif bölgələrində "ASAN xidmət" kimi genişmiqyaslı proqram və layihələr həyata keçirilib. 2008-ci il oktyabrın 15-də keçirilən seçkilərdə İlham Əliyev 88,73 faiz səs qazanaraq ikinci dəfə prezident seçilib.[65]
2011-ci ildə Azərbaycan BMT Təhlükəsizlik Şurasının qeyri-daimi üzvü seçilmişdir.[66] Azərbaycan BMT Təhlükəsizlik Şurasının tərkibinin genişləndirilməsinin, islam və bloklara qoşulmayan dövlətlərin daimi nümayəndələrinin daxil edilməsinin tərəfdarıdır.[67]
2011-ci ildə Azərbaycanda kütləvi həbslərlə müşayiət olunan bir sıra etiraz aksiyaları keçirildi.[68] 2012-ci ildən bəri ölkədə mətbuat azadlığı və insan haqları ilə bağlı vəziyyət xeyli pisləşib ki, bu da Human Rights Watch hüquq müdafiə təşkilatının hesabatlarında dəfələrlə qeyd olunub.[69]
2013-cü il oktyabrın 9-da keçirilən prezident seçkilərində İlham Əliyev 84,54 faiz səs toplayaraq növbəti dəfə prezident seçildi.[70] 2017-ci ilin sentyabrında İlham Əliyevin iştirakı ilə "Əsrin yeni müqaviləsi" imzalanıb, ona əsasən Azərbaycan və beynəlxalq neft şirkətləri konsorsiumu "Əsrin müqaviləsi" nin müddətinin 2050-ci ilə qədər uzadılması barədə razılığa gəliblər.[71]
2018-ci il aprelin 11-də keçirilən seçkilərdə İlham Əliyev 86,02 faiz səs toplayıb və yenidən dövlət başçısı seçilib.[72]
2020-ci il sentyabrın 27-dən noyabrın 10-dək davam edən İkinci Qarabağ müharibəsi zamanı Azərbaycan Silahlı Qüvvələri 5 şəhər, 4 yaşayış məntəqəsi, 286 kənd və Azərbaycan-İran sərhədini işğaldan azad edib. 10 noyabr 2020-ci il tarixində Azərbaycan Prezidenti İlham Əliyev, Ermənistan Respublikasının Baş naziri Nikol Paşinyan və Rusiya Federasiyasının Prezidenti Vladimir Putinin Moskva saatı ilə 00:00-dan etibarən bütün hərbi əməliyyatların tam dayandırılması ilə bağlı birgə bəyanatı dərc edilmişdir.[73] Bəyanatın şərtlərinə əsasən, Rusiya Federasiyasının sülhməramlı kontingenti Qarabağda qoşunların təmas xətti boyunca və Laçın dəhlizi boyunca 1960 nəfərlik atıcı silah, 90 zirehli transportyor, 380 maşın və xüsusi texnika ilə yerləşdirilib. Müqavilənin müddəti 5 ildir, əgər tərəflərdən heç biri müddətin bitməsinə 6 ay qalmış bu müddəanın tətbiqinə xitam vermək niyyətini bəyan etməsə müddət avtomatik olaraq 5 il də uzadılır.[74] Bundan başqa, Ermənistan Ağdam[75], Kəlbəcər və Laçın rayonlarını[76] Azərbaycana qaytarmağı öhdəsinə götürüb.
2020-ci il fevralın 9-da Azərbaycan tarixində ilk növbədənkənar parlament seçkiləri keçirilib və nəticədə hakim "Yeni Azərbaycan" Partiyası 125 mandatdan 70-ni[77] qazanıb. Partiya 1995-ci ildən bəri ardıcıl olaraq parlament seçkilərində çoxluğu qazanır.[78]
2021-ci il iyunun 15-də Şuşa şəhərində Azərbaycan Prezidenti İlham Əliyev və Türkiyə Prezidenti Rəcəb Tayyib Ərdoğan müttəfiqlik əlaqələri haqqında birgə bəyannamə imzalayıblar.[79] Bəyannamədə vurğulanır ki, 44 günlük Vətən müharibəsi zamanı Azərbaycan Ermənistanın 30 illik işğalçılıq siyasətinə son qoyub.[80]
2022-ci il fevralın 22-də Moskvada İlham Əliyev və Vladimir Putin "Azərbaycan Respublikası ilə Rusiya Federasiyası arasında müttəfiqlik əməkdaşlığı haqqında Bəyannamə" ni imzaladılar.[81] Bəyannamədə vurğulanır ki, Rusiya və Azərbaycan, Azərbaycan Respublikası Prezidentinin, Ermənistan Respublikasının Baş nazirinin və Rusiya Federasiyası Prezidentinin 9/10 noyabr 2020-ci il tarixli[73], 11 yanvar 2021-ci il tarixli[82] və 26 noyabr 2021-ci il tarixli[83] bəyanatlarının müddəalarının həyata keçirilməsi üçün səylərə hərtərəfli kömək etməyi öhdələrinə götürürlər ki, bu da sabitlik və təhlükəsizliyin möhkəmləndirilməsi, bölgədəki bütün iqtisadi və nəqliyyat əlaqələrinin açılması və Azərbaycan Respublikası ilə Ermənistan Respublikası arasında münasibətlərin normallaşdırılması üçün əsas olmuşdur.[84]
2022-ci il avqustun əvvəlində Azərbaycan-Ermənistanmünaqişəsi sərhədyanı rayonlarda kəskinləşib. Avqustun 3-də Azərbaycan Müdafiə Nazirliyi Ermənistanın hücumu nəticəsində Azərbaycan əsgərinin həlak olmasına cavab olaraq "Qisas əməliyyatı" nın keçirildiyini açıqlayıb.[85]
Hökumət və siyasət
Azərbaycan prezidentli respublikadır və icraedici hakimiyyət prezidentə məxsusdur. Hakimiyyət baş nazirin və digər seçilmiş parlament üzvlərinin əlində cəmlənmişdir və Azərbaycan xalqına suverenlik hüququ verilir. Hazırda Azərbaycan Respublikasının Prezidenti İlham Əliyevdir. Azərbaycan prezidenti Kabinet başçısıdır və dövlət nazirlərini müəyyənləşdirir və ya işdən azad edir. 2016-cı ildə Azərbaycan Respublikasının Konstitusiyasında dəyişikliklər edilməsi haqqında keçirilən referendumdan sonra prezident ümumi, bərabər, birbaşa seçki hüququ əsasında, sərbəst, şəxsi və gizli səsvermə yolu ilə 7 il müddətinə seçilir.[86]
Azərbaycanın qanunverici orqanı Azərbaycan Respublikasının Milli Məclisidir və Milli Məclis Bakı şəhərində yerləşir. Parlament birpalatalıdır və 125 deputatdan ibarətdir. Milli Məclisdə əsas yerləri Yeni Azərbaycan Partiyası (YAP) və Vətəndaş Həmrəyliyi Partiyası (VHP) tutur. Yeni Azərbaycan Partiyası 1993-cü ildən seçkilərdə daim uğur qazanır.[87] Azərbaycan baş naziri hökumətin əsas başçısıdır və Milli Məclis tərəfindən üzvləri arasından müəyyənləşdirildikdən sonra prezident tərəfindən təyin olunur. Baş nazirin formal olaraq prezident tərəfindən təyin olunmasına baxmayaraq, Azərbaycan konstitusiyası aşkar şəkildə prezidentdən parlament tərəfindən seçilmiş şəxsi bu vəzifəyə təyin etməsini tələb edir.[88]
Azərbaycan Avropa Şurasında böyük şəhər bələdiyyəsi olmayan yeganə dövlətdir.[89]
Xarici siyasət və ordu
Azərbaycan Avropa Şurası, Avropada Təhlükəsizlik və Əməkdaşlıq Təşkilatı, GUAM, Şərq Tərəfdaşlığı, Türk Şurası, İslam Əməkdaşlıq Təşkilatı, Qara Dəniz İqtisadi Əməkdaşlıq Təşkilatı, MAQATE, Kimyəvi Silahların Qadağan edilməsi Təşkilatı və NATO-nun Sülh Naminə Tərəfdaşlıq (SNT) proqramının üzvüdür. Azərbaycan dünyanın 34 ölkəsi ilə hərbi əlaqələrin normativ-hüquqi bazasını təşkil edən saziş və memorandumlar imzalamışdır.[90]
Azərbaycanın Ermənistan ilə Qarabağ münaqişəsi üzərində torpaq mübahisəsi, Azərbaycanın həmçinin Ermənistan ilə XX əsrdə Azərbaycanlıların Ermənistandan deportasiyası və köçürülməsi məsələsinə görə davam edən konflikti var.[91] Xəzər dənizinin bölünmə prinsipinin razılaşdırılmaması olmadığından, Azərbaycanın İran və Türkmənistanla su sərhəd problemi var.[92][93] Bununla belə Azərbaycanla Türkmənistan Kəpəz yatağına görə mübahisə edir.[94] Hazırda Xəzər dənizinin 21 faizi Azərbaycana məxsusdur.[95]
2017-ci ildə ABŞ-nin "Global Firepower" araşdırma mərkəzinə görə, Azərbaycan Silahlı Qüvvələri dünyada 59-ci, Cənubi Qafqazda isə ən güclü və hazırlıqlı ordudur.[96] 1999-cu ilin sentyabr ayından başlayaraq Azərbaycan sülhməramlı qüvvələri Kosovoda, Əfqanıstanda və İraqda Beynəlxalq Sülhməramlı Ordu tərkibində sülhməramlı fəaliyyət aparırlar.[97] 2011–2015-ci illərdə Azərbaycan Avropa ölkələri arasında ən böyük silah idxalçısı idi.[98]
2005-ci ildən Azərbaycan Respublikası Müdafiə Sənayesi Nazirliyi 900 adda müxtəlif hərbi təyinatlı məhsul, o cümlədən bütün növ döyüş sursatı, müxtəlif texnika və silahlar istehsal edir.[99] Azərbaycanda istehsal olunan silahlar və hərbi məhsullardan "İstiqlal" və "Yalquzaq" snayper tüfənglərini, "Qaya" qumbaraatanı, Gürzə patrul maşını, Xəzri avtomatı və "Zərbə" PUA-nı qeyd etmək olar.[100][101]
İkinci Qarabağ müharibəsində Azərbaycan Silahlı Qüvvələri 4 oktyabrda Cəbrayıl[102][103], 17 oktyabrda Füzuli[104][105], 20 oktyabrda Zəngilan[106][107], 25 oktyabrda Qubadlı[108][109] və 8 noyabrda Şuşa şəhərini işğaldan azad edilmişdir.[110][111][112] Müharibədə Azərbaycan Silahlı Qüvvələri 2855 nəfər hərbi qulluqçusu həlak olmuş, 50 hərbi qulluqçu isə itkin düşmüşdür.[113]
İnzibati bölgü
Azərbaycan paytaxt Bakıdan kənarda, ölkə 65 inzibati vahidə (o cümlədən 59 rayon və 6 şəhər) və Naxçıvan Muxtar Respublikasına (6 rayon və paytaxt Naxçıvan şəhərindən ibarət olan) bölünür.[114] Hər bir inzibati vahid seçilmiş icra hakimiyyəti, qanunverici orqan və inzibati bürokratiya tərəfindən nəzarət olunur.
Coğrafiya
Azərbaycan Respublikasının ərazisi – 86,6 min km² təşkil edir. Ölkə 39° 24', 41° 54' şimal en dairələri arasında və 44° 46', 50° 45' şərq uzunluğunda, paytaxt Bakı 40° paralel üzərində yerləşir. Sərhədlərinin ümumi uzunluğu 3489 kilometrdir. Bunun 825 kilometri su sərhəddidir. Cənubdan İran-la 765 km, Türkiyə ilə 13 km (bəzi məlumatlarda 13 və ya 11 km.), şimaldan Rusiya ilə 391 km, şimali-qərbdən Gürcüstan ilə 471 km, qərbdən Ermənistan ilə 1027 km həmsərhəddir. Sahil xəttinin uzunluğu – 713 km, Bakıdan şimal qütbünə qədər olan məsafə 5550 km, ekvatora qədər olan məsafə isə 4440 km-dir. Azərbaycan Respublikası Cənubi Qafqazın şərq hissəsində, Xəzər dənizinin qərbi sahilində yerləşir. Azərbaycanın 11,5%-i meşəlik, 1,6%-i su hövzələrindən və 50,0%-i becərilən torpaqlardan ibarətdir. Ölkənin ərazisi beş coğrafi vilayətə bölünür: onlardan dördü (Böyük Qafqaz, Kiçik Qafqaz, Naxçıvan MR, Lənkəran) dağlıq, biri isə (Kür-Araz və ya Mərkəzi Aran) ovalıqdır.
Yer kürəsində məlum olan 2000-dən artıq palçıq vulkanlarından 344-ü Azərbaycanın şərqində və onunla həmsərhəd Xəzər hövzəsində yerləşir.[115] Abşeron yarımadasında, Şamaxı-Qobustan, cənub-şərqi Şirvan rayonlarında və Bakı arxipelağında yerləşən vulkanların 100-dən artığı Qobustandadır.[116] 2007-ci ildə "Bakı və Abşeron yarımadasının palçıq vulkanları qrupu Dövlət Təbiət Qoruğu" yaradılaraq 52 palçıq vulkanına dövlət təbiət qoruğu statusu verilmişdir.[117] Odlu qövsdəki mövqeyinə görə Azərbaycan zəlzələlərə meyilli ölkədir.[118]
İqlim
Azərbaycanda hava temperaturunun və atmosfer yağıntılarının paylanması və rejiminin xüsusiyyətləri, həmçinin rütubətlənmə şəraiti nəzərə alınaraq Yer kürəsindəki 11 iqlim tipindən (V. V. Keppenə görə) 8-i burada olduğu müəyyən edilmişdir.[119] Respublikanın şimalında yerləşən və şimal-qərbdən cənub-şərqə uzanan Böyük Qafqaz dağları ölkə ərazisinin böyük hissəsini şimaldan gələn soyuq hava kütlələrinin birbaşa təsirindən qoruyur.[120] Bunun da nəticəsində respublikanın əksər düzənlik və dağətəyi ərazilərində subtropik iqlim formalaşır.[120] Ölkənin düzənlik və dağətəyi əraziləri günəş işığının bolluğu ilə fərqlənir.[120] Azərbaycan ərazisində iqlimin formalaşmasına arktik (Kara və Skandinaviya antisiklonları), mülayim enliklərin soyuq kontinental (Sibir antisiklonu) və dəniz (Azor maksimumu), tropik enliklərin isti hava kütlələri (subtropik antisiklon və cənub siklonları), Mərkəzi Asiya üzərində yaranan antisiklon, həmçinin yerli atmosfer prosesləri təsir göstərir.[120] Mərkəzi və şərqi Azərbaycanın quru subtropik iqlimi mülayim bir qış (dörd-beş ay) və çox isti yay ilə xarakterizə olunur, temperatur ortalama 81 °F (27 °C) və maksimum temperatur 109 °F (43) -ə çatır. °C. N[121] axçıvanda 2300–3300 fut yüksəkliklərdə soyuq bir qış və quru, isti bir yay ilə quru bir kontinental iqlim hökm sürür. Azərbaycanın digər bölgələrində orta dərəcədə isti, quru və ya nəmli iqlim tiplərinə rast gəlinir. Dağ meşə zonası orta dərəcədə soyuq bir iqlimə malikdir, dağ tundra iqlimi isə 10.000 fut və daha yüksəklikləri xarakterizə edir. Şaxtalar və şiddətli qar yağışları bu cür yüksəkliklərdə keçən ilin üç-dörd ayı ərzində əlçatmaz olur.
Cənub-Şərqi Azərbaycan, ildə 47–55 düym (1200 ilə 1400 millimetr) arasında ən çox yağıntı olan nəmli subtropik iqlim ilə xarakterizə olunur, əksəriyyəti soyuq aylarda düşür.[122]
Azərbaycanın orta qış temperaturu 4 °C, orta yay temperaturu 26 °C təşkil edir.[123] Azərbaycanda ən yüksək temperatur 6 iyul 2000-ci ildə Naxçıvan Muxtar Respublikasında qeydə alınmışdır: 46 °C.[124]
Biomüxtəliflilik
Azərbaycanda 9 milli park, 11 dövlət təbiət qoruğu və 24 dövlət təbiət yasaqlığı fəaliyyət göstərir.[125] Ümumilikdə, xüsusi mühafizə olunan təbiət əraziləri ölkə ərazisinin 10,3%-ini, o cümlədən milli parklar 3,7%-ini təşkil edir.[125]
Azərbaycan təbiətində 97 növ məməli, 357 növ quş, 67 növ amfibi və reptili, 1 növ dəyirmiağız, 97 növ balıq, 15 mindən çox onurğasız heyvan növü qeydə alınmışdır.[126] Heyvan növlərinin respublika ərazisində yayılma arealı müxtəlifdir.[126] Azərbaycan Respublikasının "Qırmızı kitab"ına 108 növ heyvanın adı daxil edilmişdir.[126] Onlardan 14 növü məməli, 36 növü quş, 13 növü sürünən və suda-quruda yaşayan, 5 növü balıq, 40 növü həşəratdır.[126] Respublikanın şirin sularında və Xəzər dənizində 30 növ balıq ovlanır.[126] Bu balıqların çoxu Kür çayında, Kürün ətrafındakı göl və axmazlarda, həmçinin Mingəçevir su anbarında tutulur.[126] Ovlanan balıqların əksəri keçici və yarımkeçicidir (dənizdə böyüyür, kürüləmək üçün çaylara keçir).[126]
Azərbaycanın ərazisi zəngin floraya malikdir. Burada 4500-dən çox çiçəkli, ali sortlu bitki növü yayılmışdır.[127] Azərbaycanda rast gələn bitki növləri Qafqazda bitən bitki növlərinin ümumi miqdarının 66%-ini təşkil edir.[127] Azərbaycanda üçüncü dövrə aid olan relikt cinslərlə də zəngindir ki, bunların da nümayəndələrinə bütün zonalarda, xüsusilə Talış zonası ərazisində daha çox rast gəlinir.[127] Bunlardan dəmirağac, Lənkəran akasiyası, şabalıdyarpaq palıd, bigəvər, şümşad və s. göstərmək olar.[127] Respublikada 240 endemik bitki növü mövcuddur.[127]
Hidroqrafik cəhətdən Azərbaycan Respublikası Xəzər dənizi hövzəsinə aiddir.[128] Ölkənin hidroqrafik şəbəkəsinin əsasını çaylar təşkil edir.[128] Respublikanın ərazisindən müxtəlif uzunluqda 8359 çay axır.[128] Bunlardan 8188 çayın hər birinin uzunluğu 25 km-dən azdır.[128] Uzunluqları 100 km-dən çox olan 24 çay vardır.[128] Respublikanın ərazisindən axan ən böyük çaylar: Kür, Araz, Qanıxçay, Qabırrıçay, Samurçay, Tərtərçay, Türyançay, Ağstafaçay, Həkəri, Bərgüşad, Sumqayıtçay, Viləşçay və s.[128]
İqtisadiyyat
İqtisadiyyat tarixi
Azərbaycan Respublikası 1991-ci ildə dövlət müstəqilliyini bərpa etdikdən sonra iqtisadi sahədə öz suveren hüquqlarını gerçəkləşdirməyə və müstəqil siyasət aparmağa başlamışdır.[129] Bu siyasətin başlıca istiqamətlərini müxtəlif mülkiyyət formaları əsasında yaradılan iqtisadi sistem, bazar iqtisadiyyatına keçid və dünya iqtisadiyyatına inteqrasiya təşkil etmişdir.[129] 1994-cü ildə imzalanan "Əsrin Müqaviləsi" ilə başlamış Azərbaycanda sərmayə qoyuluşu, xüsusilə enerji sektoruna xarici sərmayə investisiyaları uğurlu şəkildə inkişaf edir.[130] 2003-cü ildən etibarən isə digər sektorlara istiqamətləndirilmiş yerli və xarici investisiyanın təşviqi məqsədilə inkişaf proqramları həyata keçirilməyə başlandı.[131] Azərbaycan 2010-cu ildə istehsal etdiyi 51,509 milyon ABŞ dolları həcmində ÜDM-i ilə dünyanın 188 ölkəsi arasında 71-ci sırada yer almışdır.[132]
2010-cu illərdə Azərbaycan orta gəlirli ölkəyə çevrilsə də, ölkədə qeyri-sabitlik, əməkçi qüvvəsindən kifayət qədər istifadə olunmaması və məhsuldarlığın aşağı səviyyəsi davam edir.[133] Hazırda Azərbaycanda yoxsulluq və korrupsiya ölkənin inkişafını kölgələşdirməyə davam edir.[134] 2016-cı ildə ÜDM-in təxminən 45 faizini təşkil edən enerji daşıyıcılarından əldə olunmuş gəlirlərin aşağı düşməsi nəticəsində, büdcə daxilolmaları, Azərbaycan manatının məzənnəsi, xarici valyuta ehtiyatları və ödəniş balansı zərbəyə məruz qalıb.[135] Həmin ilin sonunda Azərbaycan iqtisadiyyat perspektivi üzrə Strateji Yol Xəritəsini hazırlayıb.[136] Proqramın əsas hədəfi qeyri-neft sektorunu inkişaf etdirməklə iqtisadiyatı şaxələndirməkdir.[135]
Azərbaycan Beynəlxalq Valyuta Fondu, Asiya İnkişaf Bankı və Avropa Yenidənqurma və İnkişaf Bankının üzvüdür.[15] Azərbaycanın ən tanınmış şirkətlərinə SOCAR, Azərbaycan Hava Yolları, Azərenerji, Azərsu, Azpetrol, Akkord, Azercell, Bakcell, Nar Mobile, Palmali Group və Azərsun Holding aiddir.[137][138]
İxracat
Hazırda Azərbaycan xam neft, təbii qaz və neft məhsulları ixrac edən ölkədir.[139] 2015-ci ildə ölkədə ixracın həcmi 46,1 milyon neft ekvivalenti tonu təşkil etmiş, bunun 78,4 faizi xam neftin, 16,5 faizi təbii qazın, 5,0 faizi neft məhsullarının, 0,1 faizi isə elektrik enerjisinin payına düşmüşdür.[139] Təzə ət (mal, toyuq və qoyun əti) Azərbaycanda ən çox istehsal edilən heyvandarlıq məhsulları olmaqla, dəyər ifadəsində həcminə görə ikinci yerdədir.[140] Bununla belə, bu məhsul yerli bazarın tələbatını ödəmir və onun ixracı aşağı səviyyədədir.[140] Ölkədən, əsasən, emal edilmiş və konservləşdirilmiş ət məhsulu ixrac edilir.[140]
ABŞ Mərkəzi Kəşfiyyat Agentliyinin hər il yayınladığı "The World Factbook" nəşrinin hesabatlarına əsaslanaraq, 2017-ci il üzrə dünyanın 224 ölkəsi arasında Azərbaycanın ixracat reytinqi 78-ci sırada dayanır.[141]
İdxalat
Azərbaycanın idxal etdiyi əsas mallar maşın, avadanlıqlar və onların hissələri, mexanizm və elektrik aparatlarıdır.[142] İdxalda əsas yerlərdən birini qara metallar və onlardan hazırlanan məmulatlar tutur.[142] Rusiya Azərbaycana ən çox mal idxal edən ölkədir.[142] Azərbaycan Dövlət Statistika Komitəsinin məlumatlarına əsasən, Rusiya Azərbaycanın idxal etdiyi əsas 10 məhsul üzrə aparıcı ixracatçı olub, Azərbaycanda bu məhsullara tələbatın 37 faizini ödəyir.[140] O cümlədən Azərbaycan siqaretin yarıdan çoxunu, bərk buğda və meslinin (buğda və çovdarın qarışığı) 50 faizindən çox hissəsini Rusiyadan idxal edir.[140] Ölkənin idxal etdiyi 10 əsas məhsula olan tələbatının 7 faizini isə, əsasən, regionun digər ölkələri ödəyir.[142] İdxalda əsas ölkələr siyahısında ikinci yeri Türkiyə tutub və ordan Azərbaycana 2015-ci ildə 1 milyard 171 milyon 385,43 min dollarlıq (ümumi idxalda payı 12,70%) mal idxal olunub. Ümumi idxalda 9,19%-lik paya malik olan ABŞ-dən ötən il Azərbaycana 847 milyon 389,38 min dollarlıq mal göndərilib.[142] Azərbaycanda süd emalı müəssisələrinin sayının azlığı ilə yanaşı, sənaye tələbatı üçün təbii süd xammalı istehsalının həcmi də lazımi səviyyədə olmadığına görə, ölkəyə böyük miqdarda süd məhsulları idxal edilir.[140]
Turizm
2016-cı ildə səyahət və turizm sənayesinin Azərbaycanın ümumi daxili məhsuluna (ÜDM) birbaşa təsiri 1 milyard 437,3 milyon dollar, yaxud hesabat dövründəki ÜDM-in ümumi həcminin 4,1 faizi qədər olub.[143] Ümumiyyətlə, turizm və səyahət sənayesinin məşğulluğa tam təsiri 2016-cı ildə 609 min iş yeri, yaxud əhalinin ümumi məşğulluğunun 13,2 faizi qədər təşkil edib.[143]
Azərbaycandan YUNESCO-nun Ümumdünya irsi obyektlərinin siyahısına Şirvanşahlar Sarayı və Qız Qalasının yerləşdiyi İçəri şəhər və Qobustan Dövlət Tarixi-Bədii Qoruğu daxil edilib.[144] Azərbaycanın populyar turist məkanlarından Bakı bulvarı, Fəvvarələr meydanı, Atəşgah, Yanardağ, Şəki xan sarayı, Möminə Xatun türbəsi, Heydər Əliyev Mərkəzi, həm də ölkənin ən böyük xizək kurortu olan Şahdağ Turizm Mərkəzini qeyd etmək olar.[145][146][147]
Prezident İlham Əliyevin 1 sentyabr 2016-cı il tarixli "Azərbaycan Respublikasında turizmin inkişafı ilə bağlı əlavə tədbirlər haqqında" sərəncamına əsasən Turizm Şurası yaradılıb.[148] Şura turizm sahəsinin inkişafı ilə bağlı Azərbaycan Respublikası Mədəniyyət və Turizm Nazirliyi ilə yanaşı, digər dövlət qurumları arasında koordinasiya funksiyasını yerinə yetirir.[148] 2016-cı ildən xarici turistlərin Azərbaycanda daha çox alış-veriş etmələrinə müsbət təsir edən "Tax free" sistemi tətbiq olunur.
Elm və texnologiya
21-ci əsrdə Azərbaycanda neft və qaz "bumu", ölkədə elm və texnologiya sahələrində vəziyyəti yaxşılaşdırmasına kömək etdi və Azərbaycan hökuməti modernləşdirilmə və innovasiya yönəlmiş kampaniyaya başladı. 2017-ci ildə Azərbaycan yeni iqtisadi modelə keçməklə, iqtisadiyyatını ancaq islahatlar, innovasiyalar, texnologiyalar və qeyri-neft sektoru hesabına inkişaf etdirmək strategiyasına başlayıb.[149]
Azərbaycanda internet 1993-cü ildən inkişaf etməyə başlamışdır.[150] İlk sayt 1994-cü ildə Azərbaycan Elmlər Akademiyasında yaradılmış, ilk dövlət orqanının saytı isə Azərbaycan Respublikası Prezidentinin saytı olmuşdur və 1997-ci ildə yaradılmışdır.[150] 1993-cü ildən yüksək səviyyəli milli .az domeninin inzibatçılığı həyata keçirilir.[150]
Azərbaycanda radio yayımına ilk dəfə 1926-cı il noyabrın 6-da, televiziya yayımına isə 1956-cı ilin fevral ayının 14-də başlanılıb.[151] Hazırda ölkədə əhali yaşayan ərazilərin 99,6%-i 10–12 TV proqramdan ibarət açıq paketli rəqəmli TV yayımla əhatə edilib.[151] Bundan başqa, Gəncə, Quba və Lənkəran rayonlarında və ətraf ərazilərdə ödənişli əsaslarla çoxproqramlı rəqəmli TV yayım xidməti də göstərilir.[151]
Dövlət səviyyəsində poçtun əsası 1501-ci ildə Səfəvilər dövlətinin başçısı Şah İsmayıl Xətai tərəfindən qoyulmuşdur.[152] Müasir formada poçtun yaranması isə XIX əsrin 1-ci qərinəsinə təsadüf edir.[152] 1818-ci ildə Gəncə şəhərində ilk poçt kontoru açılmışdır.[152] 1881-ci il dekabrın 6-da Bakıda "Nobel qardaşları" cəmiyyəti tərəfindən Azərbaycanda ilk telefon xətti çəkilmişdir.[153] Hazırda Azərbaycanda üç GSM operatoru fəaliyyət göstərir: Azercell, Bakcell və Nar Mobile (Azerfon).[154]
Azərbaycan Milli Aerokosmik Agentliyi (MAKA) Azərbaycanın kosmik agentliyidir. Agentlik kosmik elm və texnikanın nailiyyətlərindən, aerokosmik sahələrin elm və istehsal potensialından respublikanın xalq təsərrüfatı və təhlükəsizliyi naminə istifadə edilməsi sahəsində milli siyasəti həyata keçirir.[155] Agentlik 2013-cü il 8 fevral gecəsi kosmosa Azerspace-1 adlı ilk süni peykini buraxıb.[156] Fransa Qvianasında Kuru kosmodromundan reallaşdırılan ucuş gecə saat 01.36 və 02.20 arasında baş verib.[157] Telekommunikasiya peyki olan Azerspace-1 səs, məlumat bazası, internet, TV və radio yayım xidmətləri məqsədilə istifadə olunur.[158] Azerspace-2 peyki isə 25 sentyabr 2018-ci ildə buraxılıb.[159]
İnfrasruktur
Nəqliyyat
Azərbaycan 1997-ci ildən Avropada yol hərəkətinin ümumi qaydalarını və təhlükəsizlik normalarını müəyyən edən Beynəlxalq Vyana Konvensiyasına qoşulub. Azərbaycanda avtomobil yolları ölkədə mövcud olan bütün yol şəbəkəsini əhatə edir.[160] 2015-ci ilin məlumatına əsasən, Azərbaycanda ümumi istifadədə olan avtomobil yollarının uzunluğu 19 002 kilometr təşkil edir, onun 4 645 kilometri respublika əhəmiyyətli, 14 357 kilometri yerli əhəmiyyətlidir.[160] Bu yollarda ümumi sayı 1463-ə yaxın 50 652 poqon metr uzunluğunda körpülər var.[160] Avtomobil nəqliyyatını idarə etmək üçün Azərbaycan Respublikası Nəqliyyat Nazirliyinin tərkibində müvafiq olaraq "Avtonəqliyyatservis" və "Yolnəqliyyatservis" departamentləri yaradılıb.[160]
Azərbaycanda xidmət göstərən 7 beynəlxalq hava limanı var.[15][160] Onlardan ən böyüyü Heydər Əliyev adına Beynəlxalq Hava Limanı Bakı şəhərindən 20 kilometr şimal-şərqdə yerləşir və şəhərlə əlaqəsi 2008-ci və 2009-cu illərdə istismara verilmiş iki ən müasir avtostrada ilə təmin edilir.[160] AZAL və onun struktur bölməsinə aid olan Buta Airways milli bayraq daşıyıcısının qeydiyyat limanıdır.[160] Azərbaycan Respublikası ərazisində fəaliyyət göstərən digər hava limanları Gəncə, Lənkəran, Naxçıvan, Qəbələ və Zaqatala şəhərlərində yerləşir.[160]
1878-ci ildə Azərbaycanda ilk dəmir yolunun çəkilişinə başlanılıb və 1880-ci ilin 20 yanvar tarixində Azərbaycan Dövlət Dəmir Yolu yaradılıb.[160] Hazırda Azərbaycan dəmir yolları Bakıdan Tümen, Rostov, Xarkov, Kiyev, Sankt-Peterburq, Moskva, Mahaçqala kimi istiqamətlərə gediş-gəliş həyata keçirir.[160] 2017-ci il oktyabrın 28-də Bakı-Tbilisi-Qars dəmiryolu xəttinin rəsmi açılış mərasimi keçirilib.[161]
1967-ci il noyabrın 6-da istismara verilmiş Bakı metropoliteni Azərbaycanda yeraltı dəmiryol xətlərini birləşdirən ictimai şəhər sərnişin nəqliyyatı sistemidir.[160] Bakı Metropoliteninin hazırda 25 stansiyası, 1 elektrik deposu və 36,6 kilometr uzunluğunda 3 xətti var.[160] Azərbaycanda — Çayları vasitəsiylə və yüklərin əksəriyyəti, o cümlədən ölkədən xaricə gətirilənlər dəmir yolu və yük maşınları ilə aparılır. Dəmir yolu şəbəkəsinin əhəmiyyətli hissələri elektrikləşdirilmişdir. Daşınan əsas mallar neft məhsulları, tikinti materialları, taxta və taxıldır. Böyük bir dəmir yolu xətti Kür vadisindən keçir və Bakını Gürcüstanın Tbilisi və Batumi ilə birləşdirir. Bu yol Bakının şimalındakı Xəzər dənizinə paraleldir. Avtomobil nəqliyyatı həm yük, həm də sərnişinlər üçün geniş istifadə olunur. Yollar ölkənin müxtəlif bölgələrini birləşdirir və çox vaxt ucqar dağ rayonları ilə inzibati mərkəzlər və böyük şəhərlər arasında yeganə quru rabitə vasitəsidir.[162]
Enerji
Azərbaycanda neft bumu XIX əsrin sonu – XX əsrin əvvəllərinə təsadüf edir. Həmin dövrdə Rotşild və Nobel qardaşları, eləcə də Rusiya imperiyasının neft sənayeçiləri Bakı nefti sayəsində inkişaf edirdi.[163] Sonra isə neft yataqlarının işlənməsi və hasilatı məsələlərinə Moskvada oturan Partiya funksionerləri rəhbərlik edirdilər.[163] Yalnız 1990-cı illərin əvvəllərində Azərbaycan müstəqillik qazandıqdan sonra azərbaycanlılar öz təbii ehtiyatlarına sahib çıxa bildilər.[163]
Azərbaycan 7 milyard barel həcmində kəşf edilmiş neft ehtiyatları göstəricilərinə görə dünyanın 19-cu, neft hasilatının həcminə görə dünyanın 23-cü ölkəsidir.[132] Azərbaycan 849,5 milyard m³ həcmində kəşf edilmiş qaz ehtiyatlarına görə dünyada 28-ci ölkədir.[132] 2015-ci ildə ölkədə ümumi istehsal həcmi 69,8 milyon neft ekvivalenti tonu olan enerji məhsullarının 87,5 faizini ilkin enerji məhsulları, 9,2 faizini neft emalı məhsulları, 3,3 faizini istilik və elektrik enerjisi təşkil etmişdir.[139] Transformasiya sektorunun proseslərində elektrik və istilik enerjisinin istehsalına sərf olunan yanacaq öz əksini tapmış və onun 92,9 faizini təbii qaz, 7,0 faizini mazut və 0,1 faizini isə dizel yanacağları təşkil etmişdir.[139] Son istehlakın 37,7 faizi ev təsərrüfatlarının, 26,6 faizi nəqliyyatın, 23,1 faizi sənaye və tikintinin, 12,6 faizi isə iqtisadiyyatinin digər sahələrinin payına düşür.[139] Ölkədə alternativ və bərpa olunan enerji sahəsində idarəetmə sisteminin təkmilləşdirilməsi məqsədilə Azərbaycan Respublikasının Prezidentinin 1 fevral 2013-cü il tarixli Fərmanı ilə Azərbaycan Respublikasının Alternativ və Bərpa Olunan Enerji Mənbələri üzrə Dövlət Agentliyi yaradılmışdır.[164] 2017-ci ildə Bakıda Azəri-Çıraq-Günəşli blokunun 2050-ci ilədək işlənilməsinə dair müqavilə imzalanmışdır.[165]
Demoqrafiya
2017-ci ilin əvvəlində Azərbaycan Respublikasının əhalisinin sayı 9,810,000 olmuşdur.[166] Əhalinin 53%-i şəhər, 47%-i kənd yerlərində yaşayır.[166] Əhalinin 49,9%-i kişilərdən, 50,1%-i faizi isə qadınlardan ibarətdir.[166] Azərbaycan əhalisinin 91,6%-i azərbaycanlıdır.[167]
Azərbaycanda milli azlıqlar ölkə əhalisinin 8,4%-ni təşkil edir.[167] Yerli xalqlardan ən çox üstünlük təşkil edənlər ləzgilər, ermənilər, ruslar , talışlar, avarlar və digər kiçik etnik qruplardır.[166] Azərbaycanın böyük hissəsi ölkəni multikultural dövlət kimi görür.[168]
1994-cü ilin fevralında Azərbaycanın prezidenti Heydər Əliyev Türkiyə Cümhuriyyətinə səfəri zamanı Azərbaycan və Türkiyə arasındakı münasibətləri xarakterizə etmək üçün "Bir millət, iki dövlət" konsepsiyasını yaratmışdır.[169] 1995-ci ildə qəbul olunmuş Azərbaycan Respublikasının Konstitusiyası mənşəyindən, irqindən, dinindən və dilindən asılı olmayaraq hər kəsin hüquq və azadlıqlarına hörməti təmin edir.[167] Azərbaycan Respublikasının suverenliyi haqqında Konstitusiya aktı Azərbaycan Respublikasının bütün vətəndaşlarının Qanun qarşısında bərabər olduğunu təsdiq edir.[167] 2001-ci ildə Azərbaycan Respublikası Avropa Şurasının Regional və ya azlıq dilləri haqqında Avropa Xartiyasını imzalamışdır.[167] 2016-cı ildə Azərbaycan Respublikası Prezidenti İlham Əliyev "Multikulturalizm ili" elan edilməsi haqqında sərəncam imzalamışdır.[170]
Müxtəlif milli azlıqların nümayəndələri Azərbaycanın dövlət qurumlarında geniş təmsil olunmuşlar.[167] Milli azlıqların sıx yaşadığı ərazilərdə yerli əhalinin nümayəndələri yerli hakimiyyət orqanlarında rəhbər vəzifələri tutur.[167] Milli azlıqlara mənsub şəxslər Azərbaycan Respublikası Prezidentinin İcra Aparatında, Azərbaycan Respublikasının Milli Məclisi, Azərbaycan Respublikası Nazirlər Kabineti, Azərbaycan Respublikası Konstitusiya Məhkəməsi, Azərbaycan Respublikası Mərkəzi Seçki Komissiyası, hüquq-mühafizə orqanları və digər dövlət qurumlarında, eləcə də Milli Məclisin bəzi daimi komissiyalarının sədri və ya sədr müavini vəzifəsində çalışırlar.[167]
Texniki problemlərə görə qrafiklər müvəqqəti olaraq söndürülüb. |
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Bu məqalədəki və ya bölmədəki məlumatlar köhnədir. |
Demoqrafik quruluşdakı dəyişikliklər bir neçə sosial nəticəyə səbəb olmuşdur.[174] Xüsusən 1991-ci ildən başlayaraq ölkədə miqrasiya saldosu mənfi xarakter daşımışdır, əhali əsasən "qastarbayter" kimi Rusiyaya emiqrasiya etmişdir.[174] Hazırda Azərbaycanda əsasən daxili miqrasiya mövcuddur.[174] Belə ki, son dövrlərdə əhalinin intensiv olaraq Bakı şəhərində, onun ətrafında və Abşeron yarımadasının digər məntəqələrində cəmlənməsi davam edir.[174] 2000-ci illərdə Azərbaycanda neft hasilatının və ixracatının sıçrayışla artması nəticəsində ölkənin milli gəliri dəfələrlə artmış, buna uyğun olaraq əhalinin gəlirləri də xeyli dərəcədə yüksəlmişdir[175].
BMT İnkişaf Proqramının (UNDP) hər il nəşr etdiyi "İnsan İnkişafı Hesabatı" çərçivəsində tərtib edilən İnsan İnkişafı İndeksinin təhlili göstərir ki, Azərbaycan 2011-ci ildə İnsan İnkişafı İndeksinə görə 187 ölkə arasında 91-ci, Həyat Keyfiyyəti İndeksi ilə 111 ölkə arasında 86-cı yerdədir.[132] 2016-cı ildə "Mercer Human Resource Consulting" beynəlxalq konsaltinq şirkətinin araşdırmasında, nəticəsində məlum olub ki, bahalılığına görə, 214 şəhər arasında Bakı 172-ci yerdədir.[176] 2012-ci ildən fəaliyyət göstərən ASAN xidmət mərkəzləri — dövlət orqanları tərəfindən göstərilən xidmətlərin vahid və əlaqələndirilmiş formada həyata keçirilməsini təmin edir.[177]
2023-cü ildə Əmək və Əhalinin Sosial Müdafiəsi Nazirliyindən bildirilib ki, son 5 il ərzində ölkədə sosial islahatların əhəmiyyətli dərəcədə artmasına, o cümlədən minimum pensiyanın 2,5 dəfə artırılmasına nail olunub. İlin əvvəlində minimum pensiya məbləği pensiyaçılar üçün müəyyən edilmiş yaşayış minimumundan 40,7% çox idi.[178]
Din
Azərbaycan konstitusiyasının 48-ci maddəsinə görə Azərbaycanda hər kəs istədiyi dinə etiqad etməkdə sərbəstdir.[179][180] 2015-ci ilin statistik təxminlərinə görə, Azərbaycanda yaşayan əhalinin 93,4%-i müsəlman, 3,1 %-i xristian, 3 % isə hər hansı bir dinə bağlı deyildir.[181] Yerdə qalan 0,5 %-ə isə digər dinlərə etiqad edirlər.[181] Azərbaycanda 37-i qeyri-islam olmaqla 993 dini icma fəaliyyət göstərir.[182]
Müsəlman əhalisinin 85 faizi şiə, 15 faizi isə sünnilərdir.[183] [184] Xristianların böyük əksəriyyəti rus pravoslavlarıdır.[184] Xristianlar Bakı və bir sıra digər şəhərlərdə cəm halında yaşayırlar. Ölkənin 20000 nəfərlik yəhudi icmasının böyük hissəsi Bakıda yaşayır.[184] Qubada və başqa ərazilərdə də kiçik icmalar mövcuddur.[184]
Şiələr, sünnilər, rus pravoslavları və yəhudilər ölkənin ənənəvi dini qrupları hesab olunurlar.[184] Lüteranların, roma katoliklərinin, baptistlərin, molokanların, yeddinci günün adventistlərinin və bəhailərin kiçik icmaları ölkədə yüz ildən artıqdır ki mövcuddurlar.[184] 1991-ci ildə Azərbaycanda müstəqillik əldə edildikdən bəri "vəhhabi" və sələfi müsəlmanlar, əllincilər və digər yevangelist xristianlar, o cümlədən Yehovanın Şahidləri və Hari Krişna kimi hökumətin əcnəbi və ya "qeyri-ənənəvi" icma kimi hesab etdiyi dini qruplar yaranmışdır.[184] Rus Pravoslav və Erməni Kilsəsinin üzvləri əhalinin çox az bir hissəsini təşkil edir.[185]
Dil
Azərbaycan Respublikasının rəsmi dövlət dili — Azərbaycan dilidir.[186] Azərbaycan dili geneoloji təsnifata görə türk dillərindən biri olub, həmin dil ailəsinin oğuz qoluna daxildir və ən yaxın qohumları olan türk, türkmən və qaqauz dilləri ilə birlikdə ərazi prinsipinə görə türk dilləri arealının cənub-qərb qrupunu təşkil edirlər.[186] Azərbaycan yazılı ədəbi dilinin tarixi isə hələlik əldə olan materiallara görə XIII əsrdən başlayır.[186]
Azərbaycan dilinin fonem tərkibində 15 sait və 25 samit vardır. Bu 40 fonem Azərbaycan əlifbasında 32 hərflə işarə edilir.[186] Azərbaycan dilinin morfoloji quruluşuna əsas (isim, sifət, say, əvəzlik, zərf, fel) və köməkçi (qoşma, bağlayıcı, ədat, modal sözlər, nida) nitq hissələri daxildir. Azərbaycan dilində ismin 6 halı (adlıq, yiyəlik, yönlük, təsirlik, yerlik, çıxışlıq), felin 5 (şühudi keçmiş, nəqli keçmiş, indiki, qəti gələcək, qeyri-qəti gələcək) zamanı var.[186] Felin şəkil kateqoriyası 6 formanı (əmr, arzu, şərt, vacib, lazım, xəbər) əhatə edir.[186] Azərbaycan dilinin dialekt və şivələri dörd qrupdan ibarətdir.[186]
Hazırda Azərbaycanda latın qrafikası əsasında yaradılmış Azərbaycan əlifbasından istifadə edilir.[186] Dövlət və özəl məktəblərdə dərslər azərbaycan dilində keçirilir, eləcə də, ingilis və rus dili tədris olunur.[187]
Təhsil
Azərbaycanda təhsil 6 ilə 17 yaş arasında məcburidir. Məktəbəqədər təhsil 5 yaşdandır və bir ildir. İbtidai təhsil 6 yaşdan başlayır; 10 yaşında başlayan orta təhsil sırasıyla beş (ümumi orta) və iki illik (tam orta) iki dövrdən ibarətdir. Əsas tədris dili Azərbaycan dilidir, baxmayaraq ki, ali təhsildə bəzi texniki sahələ üzrə rus dilinə üstünlük verir. Sovet dövründə savadsızlıq praktik olaraq aradan qaldırıldı və ali təhsil institutları, tədqiqat mərkəzləri və bənzər qurumlar şəbəkəsi quruldu.
Bir sıra universitetlər və tədris institutları Bakıda yerləşir. Azərbaycanda ümumi orta məktəb təhsili üç pillədən – ibtidai, ümumi orta və tam orta təhsildən ibarətdir və ümumi orta məktəb təhsili altı yaşdan başlanır.[188] Ölkədə 4481 ümumtəhsil məktəbi, 107 peşə ixtisas təhsili müəssisələri, 61 orta ixtisas məktəbi və 53 ali məktəbi fəaliyyət göstərir.[189][190] Azərbaycanda 15 və yuxarı yaş arasında olan əhalinin savadlılıq dərəcəsi 99,8 faizdir.[191] Bunlar arasında ticarət, maliyyə və idarəetmə fakültələrini özündə birləşdirən Azərbaycan Dövlət İqtisad Universiteti (1929-cu ildə qurulmuşdur); rus, ingilis və fransız fakültələrini özündə birləşdirən Azərbaycan Dövlət Dillər Universiteti (təsisçisi 1937; mövcud adı və statusu, 2000); Azərbaycan Dövlət Mədəniyyət və Gözəl Sənətlər Universiteti (1945-ci ildə qurulmuşdur); stomatologiya, pediatriya, ümumi tibb və əczaçılıq fakültələrini özündə birləşdirən Azərbaycan Tibb Universiteti (quruluşu 1930); və maşın elmləri, metallurgiya, radiotexnika və rabitə və nəqliyyat sahələrini əhatə edən təhsil təklif edən Azərbaycan Texniki Universiteti (1950-ci ildə qurulmuşdur). Bakıda da yerləşən Azərbaycan Milli Elmlər Akademiyası (quruluşu 1945), kibernetika, fizika institutları, kimyəvi texnologiyanın nəzəri problemləri, neft kimyası prosesləri və genetika da daxil olmaqla tədqiqat mərkəzlərinin fəaliyyətini əlaqələndirir.[192]
Azərbaycanın ən məşhur universitetləri Xəzər Universiteti, Azərbaycan Dövlət Neft və Sənaye Universiteti, Bakı Dövlət Universiteti və ADA Universitetidir.[193] BMT-nin hazırladığı "İnsan inkişafı hesabatı 2014"-də Azərbaycan insan inkişafı indeksinə görə 187 ölkə arasında 76-cı yeri tutub.[191]
Səhiyyə
2005-ci ildə AMEA Əlyazmalar İnstitutunda saxlanılan Təbabət və əczaçılıq işi üzrə orta əsr əlyazmalarından üçü — İbn Sinanın "Tibb elminin qanunu" əsəri (II cild), Rüstəm Curcaninin "Nizamşahın ehtiyatları" əsəri, Əbu Əl-Qasım Əl-Zəhrəvinin "Əl-Məqalə əs-Sələsun" əsəri Azərbaycanda YUNESCO-un Dünya Sənəd İrsi "Dünyanın yaddaşı" siyahısına daxil edilib.[194]
2016-cı ildə BMT rəsmisinin bildirməsinə görə, Azərbaycanda kişilərin orta ömrü 69.6, qadınlarda isə təqribən 76 ildir.[195] 2016-cı ilin əvvəlinə ölkədə 32,5 min həkim və 54,9 min orta tibb işçisi çalışdığı 559 xəstəxana, 1750 ambulator-poliklinika, 79 təcili tibbi yardım stansiyası (şöbəsi), 137 qadın məsləhətxanası, 250 uşaq poliklinika və ambulatoriyaları, 68 sanatoriya-istirahət müəssi-sələri fəaliyyət göstərmişdir.[196]
Azərbaycanda sağlamlıq xidməti milli və yerli hökumətlər tərəfindən təmin edilir.[197] Ödənişli şəxsi tibbi xidmət də təklif olunur.[197] Sığortası olmayan şəxslər işə götürənlər vasitəsilə yerli hökumətlər tərəfindən idarə olunan milli sağlamlıq-sığorta proqramında iştirak edə bilərlər. Xəstələr istədikləri həkimi və ya sağlamlıq müəssisəsini seçməkdə sərbəstdirlər.[197]
2023-cü ildə İcbari Tibbi Sığorta üzrə Dövlət Agentliyi xəstəxanadakı növbələrin problemini həll etmək üçün "E-TƏBİB" əlavəsi vasitəsilə tibb müəssisələrində onlayn növbələrin yaradıldığını elan edib.[198]
Mədəniyyət
Azərbaycanda mədəniyyətin inkişafına tarixən regionda baş verən siyasi və hərbi hadisələr və Azərbaycanın Şərqlə Qərbi birləşdirən ərazidə yerləşməsi təsir edib. Azərbaycandan YUNESCO-nun qeyri-maddi mədəni irs siyahısına muğam, aşıq sənəti, Novruz bayramı, xalça toxuculuğu ənənəvi sənəti, tar ifaçılıq sənəti, Qarabağ atı ilə oynanılan çovqan oyunu, kəlağayı, Lahıc misgərlik sənəti, lavaş bişirmə ənənəsi daxil edilib.[199]
İncəsənət
Azərbaycan ərazisində ən qədim maddi mədəniyyət nümunələri e.ə. VIII minilliyə təsadüf edir.[200] Təsviri sənətin ən qədim nümunələri arasında e.ə. VIII–V əsrlərdən qalmış Qobustan qaya təsvirləri, Kəlbəcər rayonunun Zalxa gölü ətrafında Ayıçınqılı və Pəriçınqıl dağlarındakı Tunc dövrünün başlanğıcına (e.ə. 3-cü minillik) aid rəsmlər, Ordubad şəhərindən şimalda Gəmiqaya dağlarındakı qayaüstü təsvirlər müstəsna əhəmiyyətə malikdir.[200]
XIII–XIV əsrlərdə Marağa, Təbriz və Azərbaycanın başqa şəhərlərində xəttatlıq və miniatür sənəti sürətlə inkişaf etmiş, Təbriz şəhəri Şərqdə bədii yaradıcılığın, kitab sənəti, kalliqrafiya və miniatür boyakarlığının ən qüdrətli mərkəzinə çevrilmişdi.[200] XIX əsrin əvvəllərində Azərbaycanın şimalının Rusiyaya birləşdirilməsi ilə Azərbaycan təsviri sənətində realist təmayüllər getdikcə güclənir, bədii yaradıcılığın yeni növ və janrları meydana gəlir. "Molla Nəsrəddin" və digər jurnalların, eləcə də kitab nəşri ilə bağlı satirik qrafika və illüstrasiya janraları yaranır.[201] "Molla Nəsrəddin" jurnalının rəssamı Əzim Əzimzadə dövrün ictimai-siyasi problemləri ilə səsləşən realist qrafika sənəti sahəsində geniş fəaliyyət göstərirlər. Azərbaycan satirik qrafikasının banisi Əzimzadə ictimai bərabirsizliyi, cəhaləti, fanatizmi, çarizm zülmünü ifşa edən kəskin karikaturalar, şarjlar yaradır.[201] Müasir satirik qrafikanın inkişafı əsasən "Kirpi" jurnalının fəaliyyəti ilə bağlıdır.
Azərbaycan xalça sənətinin elm sahəsi kimi öyrənilməsi və peşəkar rəssamların yaradıcılığında müasir inkişafı Azərbaycanın xalq rəssamı Lətif Kərimovun adı ilə bağlıdır. Şərq, o cümlədən Azərbaycan xalçası və dekorativ – tətbiqi sənətinin mahir bilicisi, görkəmli ornamentalist – rəssam, tədqiqatçı alim kimi tanınan L. Kərimov uzun illər Azərbaycan xalçalarını tədqiq etmiş, Azərbaycan dekorativ sənətini yeni ornamentlərlə zənginləşdirmiş, ənənəvi bəzək elementləri əsasında yeni dekorativ motivlər yaratmışdır. Azərbaycan xalçaları 2010-cu ilin noyabr ayında UNESCO-nun "Qeyri-maddi Mədəni İrs" siyahısına salınmışdır.[202][203]
Azərbaycan mədəniyyəti ilə Avropa mədəniyyətinin qarşılıqlı təsiri əhəmiyyətli nəticələr doğurmuşdur. Bəhruz Kəngərli Əzim Əzimzadə ilə birlikdə Sovet Azərbaycanının təsviri sənətinin təməllərini atmışdır. XX əsrdə fəaliyyət göstərən məşhur Azərbaycan rəssamları Tahir Salahov, Səttar Bəhlulzadə, Mikayıl Abdullayev, Vidadi Nərimanbəyov, Rasim Babayev, Qəzənfər Xalıqov və Toğrul Nərimanbəyov idi.[204]
Ədəbiyyat
Azərbaycan ədəbiyyatının ən qədim nümunələri Zərdüşt peyğəmbərə aid edilən "Avesta" kitabı və Kitabi-Dədə Qorqud dastanıdır. Orta əsrlər Azərbaycanda ədəbiyyatının inkişafında mühüm rolu İzzəddin Həsənoğlu, İmadəddin Nəsimi, Qazi Bürhanəddin, Məhəmməd Füzuli və Nizami Gəncəvi oynamışlar. Orta əsrlərin digər parlaq simalarından Molla Vəli Vidadini və Azərbaycan ədəbiyyatında realizmin əsasını qoyan Molla Pənah Vaqifi qeyd etmək olar. Həmin dövrdə Azərbaycan aşıq sənətinin mahir icraçılarına Aşıq Qurbani, Sarı Aşıq, Xəstə Qasım, Aşıq Abbas Tufarqanlı, Aşıq Valeh, Aşıq Ələsgər və s. aşıqları misal çəkmək olar.
XIX əsrdə Azərbaycan ədəbiyyatı Qərb ədəbiyyatına inteqrasiya etməyə başlamışdır. Bu dövrdə Qasım bəy Zakir, Seyid Əzim Şirvani, Xurşidbanu Natəvan, Abbasqulu ağa Bakıxanov, Mirzə Şəfi Vazeh, İsmayıl bəy Qutqaşınlı, Cəlil Məmmədquluzadə kimi şair və yazıçılar yetişdi. XIX əsrin ortalarında Mirzə Fətəli Axundzadə yazdığı 6 komediya ("Hekayəti Molla İbrahim-Xəlil Kimyagər", "Hekayəti Müsyö Jordan Həkimi-Nəbatat", "Dərviş Məstəli Şah Cadükuni Məşhur", "Sərgüzəşti-vəziri-xani-Lənkəran", "Hekayəti Xırsi-Quldurbasan", "Sərgüzəşti Mərdi-Xəsis" və "Mürafiə vəkillərinin hekayəti") ilə Azərbaycan ədəbiyyatında yeni janrın — dramaturgiyanın əsasını qoyur. O, həmçinin Azərbaycan ədəbi tənqidinin əsasını qoymuş, "müsəlman dünyasının Molyeri" adlandırılmışdır.[205] 1896-cı ildə Nəcəf bəy Vəzirov ilk Azərbaycan tragediyası olan "Müsibəti-Fəxrəddin"i yazmışdır.[206] Nəriman Nərimanov ilk Azərbaycan tarixi tragediyası olan "Nadir şah"ın müəllifidir.[207] Səkinə Axundzadə Azərbaycan ədəbiyyatında ilk qadın dramatuqdur.[208] XX əsrin əvvəllərində Məhəmməd Hadi, həmçinin Hüseyn Cavid və Abbas Səhhət Azərbaycan ədəbiyyatında romantizmin əsası qoyur. Mirzə Ələkbər Sabir isə Şərqdə Sabir ədəbi məktəbinin əsasını qoyur.
Sovet dövrü Azərbaycanının yazıçılarına Rəsul Rza, Məmməd Səid Ordubadi, Süleyman Sani Axundov, Mirzə İbrahimov, Ənvər Məmmədxanlı, Səməd Vurğun daxildir. Müasir dövr Azərbaycan yazıçıları arasında ən məşhurları kinodramaturq Rüstəm İbrahimbəyov və detektiv romanların müəllifi Çingiz Abdullayevdir. Ən məşhur Azərbaycan şairlərinə isə Bəxtiyar Vahabzadə, Xəlil Rza Ulutürk, Nüsrət Kəsəmənli, Ramiz Rövşən, Baba Pünhan misal göstərilə bilər.[209]
Musiqi
Azərbaycan musiqisi eklektik və çoxşaxəlidir. Azərbaycanın simli musiqi alətlərinə qopuz, çoğur, çəqanə, bərbət, çəng, rud, səntur, tar, kamança, qanun, saz, Şirvan tənburu, nəfəsli musiqi alətlərinə isə tulum, ney, zurna, balaban, tütək daxildir.[210] Azərbaycanın xalq musiqi janrları olan muğam, meyxana və Azərbaycan aşıq yaradıcılığı Azərbaycan mədəniyyətinin ayrılmaz hissəsidir.[211]
Azərbaycan Qərb klassik musiqisi ilə XX əsrdə tanış olmuşdur və bu Azərbaycan klassik musiqisi janrını formalaşmışdır. 1907-ci ildə "Leyli və Məcnun"u bəstələyən Üzeyir Hacıbəyov Azərbaycan opera sənətinin əsasını qoydu. Bu opera nəinki Azərbaycanda, həmçinin İslam aləmində yazılan ilk opera idi.[212] Azərbaycanda müasir peşəkar balet sənətinin mənşəyi milli opera və operettanın inkişafı ilə əlaqədardır. Ölkədə həm də Azərbaycan cazı, Azərbaycan roku, Azərbaycan hip-hopu kimi müasir musiqi janrları daim inkişaf edir. Azərbaycan pop musiqisi isə 2011-ci ildə Eldar Qasımov və Nigar Camal duetinin ifa etdiyi "Running Scared" adlı mahnı Azərbaycanın ilk qalibiyyəti olaraq Avroviziya Mahnı Müsabiqəsinin tarixinə düşmüşdür.[213]
Kinematoqrafiya
Azərbaycan kino sənətinin tarixi 1898-ci il iyunun 21-dən başlayır.[214] İlk filmlər fotoqraf və nasir Aleksandr Mişon tərəfindən çəkilmiş xronika süjetləri ("Bibiheybətdə neft fontanı yanğını", "Balaxanıda neft fontanı", "Şəhər bağında xalq gəzintisi", "Qafqaz rəqsi" və s.) və bir bədii kinosüjetdən ("İlişdin") ibarət idi.[214] 1915-ci ildə adı çəkilən cəmiyyət neft sənayeçilərinin pulu ilə İbrahim bəy Musabəyovun "Neft və milyonlar səltənətində" romanı əsasında eyni adlı ilk Azərbaycan bədii filminin çəkilişinə başladı.[214] Filmi çəkmək ücün Peterburqdan rejissor Boris Svetlov dəvət olunmuşdu.[214] Təbiət mənzərələri Bakıda və ətraf kəndlərdə, pavilyonla bağlı səhnələr isə Tiflisdə çəkilirdi.[214] Filmdə Lütfəli bəy rolunu Hüseyn Ərəblinski oynamışdır.[214] 1916-cı ildə Bakıda Üzeyir Hacıbəyovun "Arşın mal alan" operettası əsasında ilk Azərbaycan kinokomediyası çəkildi. Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti 1919-cu ildə özünün ildönümünü bayram etdiyi günlərdə kinematoqrafçılar onu lentə almış, "Azərbaycanın müstəqilliyinin ildönümü münasibətilə təntənə" adlı tammetrajlı sənədli film yaratmış və o, həmin ilin iyul ayında ekranlarda geniş nümayiş etdirilmişdir.[214]
1950-ci illərinin ikinci yarısından sonra, xüsusilə 1960-cı illərin sonunda Azərbaycan kinosunda bir canlanma əmələ gəldi.[214] Bu illərdə kinostudiyada "O olmasın, bu olsun", "Bir məhəllədən iki nəfər", "Uzaq sahillərdə", "Bir qalanın sirri", "Telefonçu qız", "Yenilməz batalyon", "Uşaqlığın son gecəsi", "Bir cənub şəhərində", "Bizim Cəbiş müəllim", "Dəli Kür", "Şərikli çörək" kimi sənət əsərləri yaradıldı.[214] 1970–1990-cı illəri Azərbaycan kinosunun intibah dövrü adlandırırlar.[214] Həmin dövrdə çəkilmiş bir sıra kino əsərlərində, o cümlədən "Sevil", "Dədə Qorqud", "Yeddi oğul istərəm", "Axırıncı aşırım", "Gün keçdi", "Nəsimi", "Ad günü", "Babək", "Təkcə adanı özünlə apara bilməzsən", "Atları yəhərləyin", "Yaramaz", "Fəryad" filmlərində tarixi və müasir həyata müxtəlif baxışlar, insan amili, xarakterlərin təhlili, gənclərin formalaşması, mənəvi-əxlaqi problemlərin qaldırılması və s. məsələlər əsas yer tuturdu.[214]
SSRİ dağıldığından sonra ilk dövrdə Azərbaycanda baş verən məlum hadisələr, hakimiyyət uğrunda gedən mübarizə, Qarabağ müharibəsi və s. Azərbaycan kinematoqrafını inkişafdan saxladı, hətta tənəzzülə uğratdı.[214] Ancaq 2000-ci illərin sonunda Azərbaycan kinematoqrafı özünü bərpa etməyə başladı, "Ovsunçu", "Arxada qalmış gələcək", "Qala", "Sahə", "Çölçü", "Buta", "Dolu", "Nabat", "Nar bağı" kimi filmlər bir sıra dünya kino festivallarında iştirak etmiş və mükafatlar qazanmışdır.[215][216][217] Onlardan bəziləri Amerika Kino Akademiyasının təsis etdiyi "Oskar" mükafatının "Ən yaxşı əcnəbi film" nominasiyasına namizədliyini irəli sürmüşdür və bir sıra beynəlxalq festivallarda uğur qazanmışdır.[218][219]
Memarlıq
Azərbaycan memarlığı Şərq və Qərb elementlərindən ibarətdir.[220] X–XII yüzillikərdə Azərbaycanda müxtəlif memarlıq məktəbləri yaranmışdır.[221] Bunlar Aran, Təbriz, Naxçıvan, Şirvan, Abşeron memarlıq məktəbləridir. Bu memarlıq məktəbləri arasında ümumi üslub yaxınlığı var idi.[221] Mütənasib quruluşlu, zəngin dekorlu qülləvarı türbələr və digər tikililərdə Naxçıvan məktəbinin üslub özəllikləri əksini tapıb. Bu məktəbin ən yüksək zirvəsini Naxçıvandakı Yusif Küseyir oğlu türbəsi və Möminə Xatun türbələrinin, eləcə də hazırda mövcud olmayan dini tikililər kompleksinin müəllifi memar Əcəmi Naxçıvani yaradıcılığı təşkil edir.[221]
Müasir Azərbaycanda Qız qalası və Şirvanşahlar Sarayı kimi bir çox qədim memarlıq xəzinələri indiyə kimi qorunub qalmışdır. Sovet dövrü Azərbaycan memarlığının ilk mərhələsi Bakı ətrafında fəhlə qəsəbələrinin (Binəqədi, Bakıxanov, Montin, Məmmədyarov) salınması ilə əlaqədar olub.[221] Fabrik, zavod, anbar binaları, liman, körpü, vağzal və s. tikililər Azərbaycanda sənaye-nəqliyyat qurğuları memarlığının yaranmasına səbəb olmuşdur.[221]
Qarabağ müharibəsi nəticəsində Qarabağ və ətraf ərazilərdə Azərbaycanın külli miqdarda memarlıq abidələri məhv edilmişdir.[222] Müstəqillik qazanandan sonra da, Azərbaycanın ən görkəmli yerlərində müasir memarlıq ansamblları yaradılmış, şəhərin simasını müəyyən edən Heydər Əliyev Mərkəzi, Bakı Kristal Zalı kimi müasir binalar, Alov qüllələri, SOCAR Tower kimi göydələnlər tikilmişdir.[223]
Mətbəx
Azərbaycan mətbəxi — təkcə xörəklər, onların hazırlanma texnologiyasının üsulları deyil, həm də maddi mədəniyyətin əsas hissəsidir.[224] Azərbaycan mətbəxi — mətbəx mədəniyyətini, onun tarixini, fəlsəfəsini, süfrə psixologiyasını, adətləri, fiziologiyanı, gigiyenanı, kimyanı, avadanlığı, etikanı, estetikanı, poeziyanı və mətbəxin sair aspektlərini, eləcə də Azərbaycan xalqının tarixən ətraf mühitlə tam harmoniyada yaşadığı ərazilərdə yaratdığı praktik vərdişləri özündə ahəngdar şəkildə birləşdirir.[224] Azərbaycan xalqının dühası ilə onun tarixən yaşadığı indiki Azərbaycan Respublikası, Azərbaycanı, İrəvan xanlığı, Zəngəzur və Göyçə mahallarının torpaqlarında, Gürcüstanda azərbaycanlıların qədimdən bəri yaşadıqları Borçalı bölgəsində, Dağıstan ərazisində və onun ətrafında yaradılmışdır.
İdman
Ənənəvi idman növü olan güləş Azərbaycanın milli idman növü hesab edilir.[225] Azərbaycanın digər ənəvi oyunlarına nərd, çövkən və zorxana daxildir.[225] Ölkədə döyüş sənətləri olan cüdo, karate və boks ilə məşğul olan xeyli insan var. 2015-ci ildə Azərbaycan ilk Avropa Oyunlarına ev sahibliyi etmişdir.[226] 2017-ci ildə Bakı şəhərində 2017 İslam Həmrəyliyi Oyunları keçirilmişdir.[227] 1996-cı ildən Azərbaycan Olimpiya Oyunlarında təmsil olunur və indiyə kimi 7 qızıl, 25 gümüş və 43 bürünc medalı qazanmışdır.[228]
Azərbaycan dünyada şahmat ölkələrindən biri kimi tanınır.[229] Ölkənin kişilər üzrə şahmat yığması üç dəfə Avropa çempionu, qadın yığması isə Avropa çempionatının bürünc medalçısıdır.[230][231] 2016-cı ildə Bakıda 42-ci Şahmat Olimpiadası keçirilib.[232] 2019-cu ildə qrosmeyster Teymur Rəcəbov Dünya Şahmat Kubokunu qazanıb.
Voleybol hazırda ölkədə ən məşhur idman növlərindən biridir. Azərbaycanın Azərreyl və Lokomotiv Bakı Avropa Qadınlar CEV Çağırış Kubokunun qalibi olmuşlar.[233][234] Ölkədə digər populyar idman növlərindən futzal, gimnastika və cüdonu qeyd etmək olar.[235]
1992-ci ildə Azərbaycan Premyer Liqasının qurulmasından sonra futbol daha populyarlıq əldə etmişdir.[236] Azərbaycandan UEFA Çempionlar Liqasında və UEFA Avropa Liqasında "Qarabağ", "Qəbələ" və "Neftçi" isə Avropa Liqasının qrup mərhələsində dəfələrlə iştirak edib.[237][238] 2019-cu ildə Avropa Liqasının finalı Bakı Olimpiya Stadionunda keçiriləcək.[239] 2021-ci ildə Bakı UEFA Avro 2020-nın qrup mərhələsi və 1/4 finalına ev sahibliyi edəcək.[240]
2000-ci ildən sonra Azərbaycanda Baku Cup, Futbol üzrə 17 yaşadək Avropa Çempionatı 2016, FİFA U-17 Qadınlararası Dünya Çempionatı 2012, 2010 Güləş üzrə Avropa Çempionatı, Bədii gimnastika üzrə 25-ci Avropa çempionatı, 2018 Cüdo üzrə Dünya Çempionatı kimi beynəlxalq idman yarışları keçirilib.[241][242] Hal-hazırda hər il ölkədə Tour d'Azerbaidjan velosiped yarışları və Formula-1 çempionatının Azərbaycan Qran Prisi keçirilir.[243]
Qalereya
İstinadlar
- ↑ 1 2 Azərbaycan Respublikası Dövlət Statistika Komitəsi: Statistik nəşrlər: Azərbaycan rəqəmlərdə: Ümumi məlumat: Coğrafi məlumatlar Arxivləşdirilib 2013-08-12 at the Wayback Machine — yoxlanılıb: 8. noyabr 2014
- ↑ "Azərbaycanda əhalinin sayı açıqlanıb". Report.az. 14 fevral 2024. 2024-02-14 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 14 fevral 2024.
- ↑ Azərbaycan Respublikası Dövlət Statistika Komitəsi: 6.1 Ev təsərrüfatlarının sayı və ölçüsü (əhalinin 2009-cu il siyahıyaalınması əsasında)---1 Arxivləşdirilib 2012-11-30 at the Wayback Machine və ya 2 Arxivləşdirilib 2016-06-17 at the Wayback Machine
- ↑ Azərbaycan Respublikası Dövlət Statistika Komitəsi: 1.1. Əhalinin sayının dəyişilməsi Arxivləşdirilib 2009-11-14 at the Wayback Machine
- ↑ 21 // Azərbaycan Respublikasının Konstitusiyası. 1995.
- ↑ 1 2 https://data.worldbank.org/indicator/NY.GDP.MKTP.CD. Dünya Bankı.
- ↑ http://chartsbin.com/view/edr.
- ↑ "Эксперты: Российско-азербайджанская граница закрепит статус разделенных народов". 2011-08-12 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2011-11-02.
- ↑ "Иран — Общие сведения о стране". 2012-01-21 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2011-11-02.
- ↑ "США и Россия разыграют новый "кавказский гамбит". Теперь — в Азербайджане".
- ↑ "Azərbaycan ərazisi" (az.). www.azerbaijan.az. 2015-10-14 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2015-10-14..
- ↑ "Azərbaycan: Ümumi məlumat" (az.). Azərbaycan Respublikası Xarici İşlər Nazirliyi. Archived from the original on 2015-10-14. İstifadə tarixi: 2015-10-14..
- ↑ 1 2 "Country Profiles of Participating and Partner States: Azerbaijan (General Information)" (ingilis). Organization for Security and Co-operation in Europe POLIS. 25 iyun 2010. 2007-06-23 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2015-10-14..
- ↑ Ümumi məlumat, səhifə 9. // Azərbaycanın Statistik Göstəriciləri 2015 (statistik məcmuə). Müəllifi: Azərbaycan Respublikası Dövlət Statistika Komitəsi. Məcmuənin ümumi rəhbəri: Həmid Bağırov; Məcmuənin hazırlanması üçün məsul şəxs: Rafael Süleymanov. Bakı — 2015, 814 səhifə. ISBN 5-86874-232-9
- ↑ 1 2 3 "The World Factbook:Azerbaijan". www.cia.gov. www.cia.gov. 2009-06-10 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 27 iyun 2017.
- ↑ "Azərbaycanın neft-qaz ehtiyatlarının həcmi açıqlandı". 2019-07-29 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-06-28.
- ↑ Atropates — Mənbə:Encyclopædia Iranica (M. L. Chaumont nəşr)
- ↑ Riçard Tapper. AZERBAIJAN i. Geography // Encyclopædia Iranica. December 15, 1987. 205—215.
- ↑ Йакут-ал-Хамави. Му’джам ал-Булдан. (Сведения об Азербайджане). Хамдаллах Казвини. Нузхат-ал-кулуб. (Материалы по Азербайджану). — Баку. Элм. 1983
- ↑ Гусейнов Г. Из истории общественной и философской мысли в Азербайджане XIX века. — Б.: Издательство Академии наук Азербайджанской ССР, 1949. — С. 107.
- ↑ "AZƏRBAYCANIN İLK SAKİNLƏRİ". www.azerbaijan.az. www.azerbaijan.az. 2017-06-09 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 23 iyun 2017.
- ↑ Mustafayev, Arif. "Jawbones and Dragon Legends". www.azer.com. www.azer.com. 2017-06-30 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 23 iyun 2017.
- ↑ "AZƏRBAYCAN PALEOLİT DÜŞƏRGƏLƏRİ". www.azerbaijan.az. www.azerbaijan.az. 2017-06-09 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 23 iyun 2017.
- ↑ "Qobustan". www.unesco.az. www.unesco.az. 2018-09-10 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 24 iyun 2017.
- ↑ "Qayaüstü incəsənət". www.gobustan-rockart.az. www.gobustan-rockart.az. 2017-07-01 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 24 iyun 2017.
- ↑ 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 "AZƏRBAYCAN TARİXİ HAQQINDA ÜMUMİ MƏLUMAT". www.azerbaijan.az. www.azerbaijan.az. 2017-07-01 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 23 iyun 2017.
- ↑ "Walled City of Baku with the Shirvanshah's Palace and Maiden Tower". whc.unesco.org. UNESCO. 2012-03-22 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 24 iyun 2017.
- ↑ "Наша история в лицах: незаслуженно забытый патриот Азербайджана - Аббас Мирза Каджар". www.1news.az. www.1news.az. 2017-08-05 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 12 iyul 2017.
- ↑ 1 2 3 4 5 Sitat səhvi: Yanlış
<ref>teqi;shumer2adlı istinad üçün mətn göstərilməyib - ↑ "Azərbaycan XIX əsrin birinci yarısında: rus işğal rejimi" (az.). sesqazeti.az. 2023-03-29 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2023-03-26.
- ↑ "Tariximiz şərəfimiz, həm də qürurumuzdur" (az.). www.adalet.az. 2023-03-29 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2023-03-26.
- ↑ "AZƏRBAYCAN TARİXİ" (PDF) (az.). anl.az. 2023-03-29 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 2023-03-26.
- ↑ Comtois, Pierre. "World War I: Battle for Baku". www.historynet.com. www.historynet.com. 2017-12-27 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 25 iyun 2017.
- ↑ "Crumbs of Transcaucasia". www.julienpebrel.com. www.julienpebrel.com. 2016-11-08 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 24 iyun 2017.
- ↑ "Victims of Soviet repression to be honored in Baku". www.azernews.az. www.azernews.az. 2017-06-05 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 11 iyul 2017.
- ↑ Shukurov, Karim. "CAUSE AND EFFECT". www.visions.az. www.visions.az. 2017-12-14 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 1 iyul 2017.
- ↑ Sultanov, Chapay. "BAKU OIL IN DECISIVE BATTLES OF WORLD WAR II". www.visions.az. www.visions.az. 2017-06-24 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 24 iyun 2017.
- ↑ ""Coveted by Hitler, Cherished by Stalin": Azerbaijan's Baku Oil Steeped in History". oilpro.com. oilpro.com. 2017-08-01 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 24 iyun 2017.
- ↑ 1 2 3 "İlham Əliyev 9 May – Qələbə Günü münasibətilə Bakıda keçirilən mərasimdə iştirak edib". www.president.az. www.president.az. 2017-05-29 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 24 iyun 2017.
- ↑ 1 2 3 4 5 6 7 "Azərbaycan həm ön, həm də arxa cəbhədə döyüşürdü". anl.az. anl.az. 2018-05-19 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 4 iyun 2018.
- ↑ Croissant, Michael P. The Armenia-Azerbaijan Conflict: Causes and Implications. London: Praeger. 1998. ISBN 0-275-96241-5.
- ↑ "Указы//Управление делами Президента Азербайджанской Республики ПРЕЗИДЕНТСКАЯ БИБЛИОТЕКА – С.21 –2" (PDF) (rus). files.preslib.az. 2023-02-06 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 2023-02-05.
- ↑ "İlham Əliyev: "Kəlbəcərin işğalı o vaxt hakimiyyətdə olmuş Xalq Cəbhəsinin birbaşa məsuliyyətidir"" (az.). report.az. 2023-02-06 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2023-02-05.
- ↑ "Azərbaycanda 20 Yanvar faciəsində həlak olanlar yad edilir" (az.). www.bbc.com. 2023-02-06 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2023-02-05.
- ↑ "Müstəqillik Günü haqqında Azərbaycan Respublikasının Qanunu" (az.). president.az. 2022-05-28 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2023-02-05.
- ↑ "Кусок Азербайджана остался без президента. И без горючего" (rus). www.kommersant.ru. 2022-07-24 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2022-02-05.
- ↑ "AZERBAIJAN'S PRESIDENT RESIGNS OVER REPORTS OF WAR MASSACRE" (ingilis). www.washingtonpost.com. İstifadə tarixi: 2022-02-05.
- ↑ "AZERBAIJANI LEADER, RESTORED TO POWER, IMPOSES EMERGENCY RULE" (ingilis). www.washingtonpost.com. İstifadə tarixi: 2022-02-05.
- ↑ "Azerbaijani Ex-President Returns From Exile" (ingilis). www.rferl.org. 2023-02-06 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2022-02-05.
- ↑ "ОБ УЧАСТИИ 366 ПОЛКА В ШТУРМЕ ХОДЖАЛУ" (rus). www.k2x2.info. 2016-05-09 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2022-02-05.
- ↑ "Bishkek Protocol" (ingilis). peacemaker.un.org. 2023-02-06 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2022-02-05.
- ↑ "The Nagorno-Karabakh Cease-Fire at 25" (ingilis). nationalinterest.org. 2019-05-27 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2022-02-05.
- ↑ "Who we are" (ingilis). www.osce.org. 2023-01-05 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2022-02-05.
- ↑ "Bu gün Əbülfəz Elçibəyin prezident seçildiyi gündür" (az.). www.teleqraf.az. 2023-02-06 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2022-02-05.
- ↑ "Major historical events of Nakhchivan region" (ingilis). nakhchivan.preslib.az. 2023-02-06 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2022-02-05.
- ↑ "АЗЕРБАЙДЖАН В ИЮНЕ 1993 ГОДА" (rus). www.igpi.ru. 2017-05-02 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2022-02-05.
- ↑ "U.S. Department of State Country Report on Human Rights Practices 1993 – Azerbaijan" (ingilis). www.refworld.org. 2020-12-09 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2022-02-05.
- ↑ "Elchibey gets vote of no-confidence in Azeri referendum" (ingilis). www.upi.com. İstifadə tarixi: 2022-02-05.
- ↑ "Heydər Əliyev: Azərbaycan xalqının zəkasına, müdrikliyinə, qüdrətinə güvənirəm, arxalanıram!" (az.). ikisahil.az. 2023-02-06 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2022-02-05.
- ↑ "Azərbaycan Respublikasının Konstitusiyası" (az.). president.az. 2023-02-03 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2022-02-05.
- ↑ "Contract of the Century" (ingilis). minenergy.gov.az. 2023-02-06 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2022-02-05.
- ↑ "Azərbaycanda ölüm cəzasının ləğvindən 12 il ötür" (az.). az.trend.az. 2019-04-20 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2022-02-05.
- ↑ "1998-ci ildə keçirilmiş prezident seçkilərində 77,6 faiz səslə Heydər Əliyev Azərbaycan Respublikasının Prezidenti seçilmişdir" (az.). www.yap.org.az. 2023-02-06 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2022-02-05.
- ↑ "Election for Presidency of Azerbaijan" (ingilis). www.electionguide.org. 2023-02-06 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2022-02-05.
- ↑ "Namizədlər haqqında məlumatlar" (az.). www.infocenter.gov.az. 2022-07-23 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2022-02-05.
- ↑ "The United Nations in Azerbaijan" (ingilis). azerbaijan.un.org. 2023-02-06 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2022-02-05.
- ↑ "İlham Əliyev: "BMT Təhlükəsizlik Şurasının tərkibi genişləndirilməlidir və bir daimi yer mütləq İƏT üzvünə verilməlidir"" (az.). report.az. 2023-02-06 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2022-02-05.
- ↑ "AZERBAIJAN: More than 200 anti-government protesters arrested" (ingilis). www.latimes.com. 2023-02-06 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2022-02-05.
- ↑ "World Report 2012: Azerbaijan" (ingilis). www.hrw.org. 2023-02-06 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2022-02-05.
- ↑ "Mərkəzi Seçki Komissiyası" (az.). www.infocenter.gov.az. 2016-08-25 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2022-02-05.
- ↑ ""Əsrin müqaviləsi"ndən 25 il ötür" (az.). aztoday.az. İstifadə tarixi: 2022-02-05.
- ↑ "Protokollar" (az.). www.infocenter.gov.az. 2020-07-18 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2022-02-05.
- ↑ 1 2 "Azərbaycan Respublikasının Prezidenti, Ermənistan Respublikasının baş naziri və Rusiya Federasiyasının Prezidentinin Bəyanatı" (az.). president.az. 2022-09-13 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2022-02-05.
- ↑ "Azərbaycan Respublikasının Prezidenti, Ermənistan Respublikasının baş naziri və Rusiya Federasiyasının Prezidentinin Bəyanatı – П.4" (az.). president.az. 2022-09-13 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2022-02-05.
- ↑ "Azərbaycan Respublikasının Prezidenti, Ermənistan Respublikasının baş naziri və Rusiya Federasiyasının Prezidentinin Bəyanatı – П.2" (az.). president.az. 2022-09-13 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2022-02-05.
- ↑ "Azərbaycan Respublikasının Prezidenti, Ermənistan Respublikasının baş naziri və Rusiya Federasiyasının Prezidentinin Bəyanatı – П.6" (az.). president.az. 2022-09-13 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2022-02-05.
- ↑ "UPDATE 1-Azeri ruling party wins majority in parliamentary election" (ingilis). www.reuters.com. 2023-02-06 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2022-02-05.
- ↑ "Yeni Azərbaycan Partiyası" (az.). meclis.info. 2023-02-06 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2022-02-05.
- ↑ "Azərbaycan ilə Türkiyə arasında müttəfiqlik münasibətləri haqqında Şuşa Bəyannaməsi imzalanıb" (az.). president.az. 2023-02-06 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2022-02-05.
- ↑ "Azərbaycan və Türkiyə arasında imzalanmış Şuşa Bəyannaməsinin" (az.). konkret.az. 2023-06-28 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2022-02-05.
- ↑ "Azərbaycan Respublikası ilə Rusiya Federasiyası arasında müttəfiqlik qarşılıqlı fəaliyyəti haqqında Bəyannamə" (az.). president.az. 2022-11-22 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2022-02-05.
- ↑ "Azərbaycan Respublikası Prezidentinin, Ermənistan Respublikası baş nazirinin və Rusiya Federasiyası Prezidentinin bəyanatı" (az.). president.az. 2023-02-06 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2022-02-05.
- ↑ "Azərbaycan Respublikası Prezidentinin, Ermənistan Respublikası baş nazirinin və Rusiya Federasiyası Prezidentinin Bəyanatı" (az.). president.az. 2023-02-06 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2022-02-05.
- ↑ "Azərbaycan Respublikasının Prezidenti, Ermənistan Respublikasının baş naziri və Rusiya Federasiyasının Prezidentinin Bəyanatı – П.9" (az.). president.az. 2022-09-13 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2022-02-05.
- ↑ "Azərbaycan Ordusu "Qisas" əməliyyatı keçirib – VİDEO" (az.). mod.gov.az. 2022-08-03 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2022-02-05.
- ↑ "Konstitusiyaya dəyişiklik edilir, prezidentlik üçün yaş limiti ləğv olunur". www.azadliq.org. www.azadliq.org. 2016-07-19 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 20 iyun 2017.
- ↑ "Azerbaijan ruling party wins elections". www.aljazeera.com. www.aljazeera.com. 2015-11-07 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 20 iyun 2017.
- ↑ "Azerbaijani President Unveils Proposed Constitutional Amendments". www.rferl.org. www.rferl.org. 2016-09-24 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 20 iyun 2017.
- ↑ Kazımov, Seymur. "Bakı şəhər Bələdiyyəsi nə üçün yaradılmır?". BBC. 2017-04-02 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 25 sentyabr 2017.
- ↑ "İkitərəfli hərbi əməkdaşlıq". mod.gov.az. mod.gov.az. 2017-06-06 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 11 iyun 2017.
- ↑ Shukurov, Karim. "GREAT TRAGEDY DEPORTATION OF AZERBAIJANIS FROM ARMENIA". www.visions.az. www.visions.az. 2017-10-18 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 11 iyun 2017.
- ↑ "Caspian Sea Ownership: Not an Issue the U.S. Should Ignore". www.heritage.org. www.heritage.org. 2017-05-29 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 11 iyun 2017.
- ↑ Coffey, Luke. "Who owns the Caspian?". www.aljazeera.com. www.aljazeera.com. 2017-07-05 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 11 iyun 2017.
- ↑ Abbasov, Shahin. "Azerbaijan & Turkmenistan: Renewing Caspian Sea Energy Dispute". www.eurasianet.org. www.eurasianet.org. 2017-08-17 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 11 iyun 2017.
- ↑ Leyveld, Michael. "Caspian: As Summit Nears, Rifts Over Sea's Division Continue". www.rferl.org. www.rferl.org. 2020-08-04 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 11 iyun 2017.
- ↑ "Dünyanın ən güclü orduları müəyyənləşib: Azərbaycan Silahlı Qüvvələri 59-cu dur". modern.az. modern.az. 2017-06-08 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 11 iyun 2017.
- ↑ "Azerbaijan 'crucial player' in energy projects, Foreign Minister tells UN Assembly". www.un.org. BMT. 2015-10-09 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 11 iyun 2017.
- ↑ ""Azərbaycan Avropanın ən böyük silah idxalçısıdır"". sputnik.az. sputnik.az. 2016-02-28 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 15 iyun 2017.
- ↑ "İlham Əliyev birinci Azərbaycan Beynəlxalq müdafiə sənayesi sərgisi ilə tanış olub". www.president.az. www.president.az. 2018-02-12 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 11 iyun 2017.
- ↑ Kuchera, Joshua. "Azerbaijan Claims to be Producing Armed Drone". www.eurasianet.org. www.eurasianet.org. 2017-07-08 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 11 iyun 2017.
- ↑ "Azerbaijan Shows Off Military-Industrial Complex At Country's First Weapons Show". www.eurasianet.org. www.eurasianet.org. 2017-10-28 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 11 iyun 2017.
- ↑ "Cəbrayıl işğaldan AZAD OLUNDU". modern.az (az.). 4 oktyabr 2020. 2021-08-05 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 8 noyabr 2020.
- ↑ "Prezident: Cəbrayıl rayonunun böyük hissəsinin və Cəbrayıl şəhərinin azad edilməsi xüsusi əhəmiyyət daşıyır". azeridefence.com (az.). 4 oktyabr 2020. 2021-08-05 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 8 noyabr 2020.
- ↑ "İlham Əliyev: "Füzuli işğaldan azad olundu"". oxu.az (az.). 17 oktyabr 2020. 2021-02-06 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 8 noyabr 2020.
- ↑ "Prezident: "Füzuli şəhəri və rayonun daha bir neçə kəndi işğaldan azad olunub"". report.az (az.). Report İnformasiya Agentliyi. 17 oktyabr 2020. 2021-08-05 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 8 noyabr 2020.
- ↑ "Zəngilan və bu kəndləri azad edildi". qafqazinfo.az (az.). Qafqazinfo. 20 oktyabr 2020. 2021-08-05 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 8 noyabr 2020.
- ↑ "Ali Baş Komandan: "Zəngilan şəhəri və bir neçə kənd işğaldan azad edildi"". lent.az (az.). 20 oktyabr 2020. 2020-12-02 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 8 noyabr 2020.
- ↑ "Qubadlı şəhəri işğaldan azad olundu!". qafqazinfo.az (az.). Qafqazinfo. 25 oktyabr 2020. 2021-08-05 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 8 noyabr 2020.
- ↑ "Qubadlı şəhəri işğaldan azad edildi – Prezident". sputnik.az (az.). Sputnik Azərbaycanca. 25 oktyabr 2020. 2021-08-05 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 8 noyabr 2020.
- ↑ "Müstəqillik tariximizin ən möhtəşəm xəbəri – Şuşa azad edildi!". sputnik.az (az.). Sputnik Azərbaycan. 8 noyabr 2020. 2021-08-05 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 8 noyabr 2020.
- ↑ "Şuşa şəhəri işğaldan azad edildi". report.az (az.). Report İnformasiya Agentliyi. 8 noyabr 2020. 2021-08-05 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 8 noyabr 2020.
- ↑ "İlham Əliyev: Şuşa işğaldan azad edildi!". oxu.az (az.). 8 noyabr 2020. 2021-02-06 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 8 noyabr 2020.
- ↑ "Vətən müharibəsində 2783 nəfər hərbi qulluqçumuz şəhid olub – MN". news.milli.az. news.milli.az. 2021-01-23 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 12 dekabr 2020.
- ↑ AZƏRBAYCAN. ÖLKƏ ÜZRƏ GENDER QİYMƏTLƏNDİRİLMƏSİ (PDF). Asiya İnkişaf Bankı. 2005. 2019-10-28 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 20 iyun 2017.
- ↑ "Azerbaijan's largest volcano awakes". www.azernews.az. www.azernews.az. 2020-08-11 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 20 iyun 2017.
- ↑ "Azərbaycan palçıq vulkanları ölkəsidir". anl.az. anl.az. 2017-12-05 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 20 iyun 2017.
- ↑ "PALÇIQ VULKANLARI". azerbaijan.az. azerbaijan.az. 2017-06-30 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 20 iyun 2017.
- ↑ "Azərbaycanda zəlzələlərin sayı 60 faiz artıb". www.amerikaninsesi.org. www.amerikaninsesi.org. 2020-10-25 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 20 iyun 2017.
- ↑ "İQLİM TİPLƏRİ". www.azerbaijan.az. www.azerbaijan.az. 2017-05-14 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 21 iyun 2017.
- ↑ 1 2 3 4 "İQLİM ƏMƏLƏ GƏTİRƏN AMİLLƏR". azerbaijan.az. azerbaijan.az. 2017-06-21 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 25 iyun 2017.
- ↑ "Arxivlənmiş surət". 2018-01-25 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2021-04-11.
- ↑ Encyclopedıa Britannica https://www.britannica.com/ Arxivləşdirilib 2018-01-25 at the Wayback Machine
- ↑ "Annual Weather Averages". www.holiday-weather.com. www.holiday-weather.com. 2017-06-08 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 21 iyun 2017.
- ↑ "Azərbaycanda ən yüksək temperatur – 46 dərəcə". az.trend.az. az.trend.az. 2016-07-27 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 21 iyun 2017.
- ↑ 1 2 "Bu gün Milli Park və Qoruqlar Günüdür". www.1news.az. www.1news.az. 2017-04-06 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 25 iyun 2017.
- ↑ 1 2 3 4 5 6 7 "HEYVANLAR ALƏMİ". azerbaijan.az. azerbaijan.az. 2017-06-22 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 25 iyun 2017.
- ↑ 1 2 3 4 5 "BİTKİ ÖRTÜYÜ". azerbaijan.az. azerbaijan.az. 2017-06-21 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 25 iyun 2017.
- ↑ 1 2 3 4 5 6 "ÜMUMİ MƏLUMAT". azerbaijan.az. azerbaijan.az. 2017-06-21 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 25 iyun 2017.
- ↑ 1 2 "AZƏRBAYCAN İQTİSADİYYATI HAQQINDA ÜMUMİ MƏLUMAT". www.taxes.gov.az. www.taxes.gov.az. 2017-06-15 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 15 iyun 2017.
- ↑ Sagheb, Nasser; Javadi, Masoud. "Azerbaijan's "Contract of the Century"". www.azer.com. Azerbaijan International. 11 December 2015 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 8 December 2015.
- ↑ Nuri, Osman. Azərbaycan İqtisadiyyatı. 2010. 2017-06-10 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 15 iyun 2017.
- ↑ 1 2 3 4 Azərbaycan iqtisadiyyatının dünyadakı reytinqi (PDF). Elm. 2011. 128. ISBN 978-9952-453-19-5. 2016-03-17 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 22 iyun 2017.
- ↑ "Azərbaycan mətbuatı: "Azərbaycan varlanıb, amma korrupsiya tüğyan edir"". www.bbc.com. BBC. 2016-05-29 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 24 iyun 2017.
- ↑ "Azerbaijan country profile". www.bbc.co.uk. BBC. 2017-06-02 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 24 iyun 2017.
- ↑ 1 2 "Azərbaycan iqtisadiyyatı: canlanma yoxsa tənəzzül?". www.bbc.com. BBC. 2017-07-06 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 21 iyun 2017.
- ↑ "İqtisadiyyatın strateji yol xəritəsi nədir? İzahı 6 suala cavabda oxuyun". www.bbc.com. BBC. 2017-05-28 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 15 iyun 2017.
- ↑ "Baku population considers Akkord the largest company of Azerbaijan". abc.az. abc.az. 2017-10-11 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 15 iyun 2017.
- ↑ "Expert: Azerbaijani Railway preparing for bankruptcy". jam-news.net. jam-news.net. 2018-02-06 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 1 iyul 2017.
- ↑ 1 2 3 4 5 ""Azərbaycanın energetikası" statistika məcmuəsi". www.stat.gov.az. www.stat.gov.az. 2017-06-30 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 15 iyun 2017.
- ↑ 1 2 3 4 5 6 "Yeyinti məhsulları: idxal ixracı xeyli üstələyir". www.ekspress.az. www.ekspress.az. Archived from the original on 2023-06-29. İstifadə tarixi: 15 iyun 2017.
- ↑ "Country Comparison :: Exports — The World Factbook – Central Intelligence Agency". www.cia.gov. 2019-01-09 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 15 dekabr 2018.
- ↑ 1 2 3 4 5 "Kimə nə satırıq, kimdən nə alırıq? - TƏHLİL". sonxeber.az. sonxeber.az. 2017-07-08 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 15 iyun 2017.
- ↑ 1 2 "Azərbaycanın 6 milyardlıq gəliri". istipress.com. 2017-03-30 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 18 sentyabr 2017.
- ↑ "Azerbaijan UNESCO World Heritage Sites —Heritage". www.worldheritagesite.info. İstifadə tarixi: 18 sentyabr 2017.[ölü keçid]
- ↑ "Azərbaycanda turizm məkanları". www.e-gov.az. 2018-03-11 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 18 sentyabr 2017.
- ↑ Drescher, Cynthia. "10 things to do in Baku". www.independent.co.uk. 2017-09-13 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 18 sentyabr 2017.
- ↑ Gould, Kevin. "Baku and beyond: a road-trip around Azerbaijan". www.theguardian.com. 2018-03-11 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 18 sentyabr 2017.
- ↑ 1 2 "2016-cı il Azərbaycanın turizm sektorunda mühüm yeniliklər və islahatlarla yadda qalacaq". azertag.az. 2017-01-03 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 18 sentyabr 2017.
- ↑ "Prezident İlham Əliyev: Biz iqtisadiyyatımızı ancaq islahatlar, innovasiyalar, texnologiyalar və qeyri-neft sektoru hesabına inkişaf etdirəcəyik". www.yap.org.az. www.yap.org.az. 2017-06-29 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 11 iyun 2017.
- ↑ 1 2 3 "Internet in Azerbaijan". www.mincom.gov.az. www.mincom.gov.az. 2017-06-26 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 11 iyun 2017.
- ↑ 1 2 3 "Radio-TV yayımı". www.mincom.gov.az. www.mincom.gov.az. 2014-10-27 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 11 iyun 2017.
- ↑ 1 2 3 "Azərbaycanda rabitənin təşəkkülü". www.mincom.gov.az. www.mincom.gov.az. 2017-07-02 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 11 iyun 2017.
- ↑ "6 dekabr rabitə və İT ərazisi işçilərinin peşə bayramı günüdür". sputnik.az. sputnik.az. 2016-12-08 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 11 iyun 2017.
- ↑ "Azerbaijan – Telecoms, Mobile and Broadband – Statistics and Analyses". www.budde.com.au. www.budde.com.au. 2018-03-14 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 11 iyun 2017.
- ↑ "Azərbaycan Milli Aerokosmik Agentliyinin Əsasnaməsinin təsdiq edilməsi və mərkəzi aparatının say tərkibinin müəyyən edilməsi haqqında". www.e-qanun.az. www.e-qanun.az. 2017-07-07 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 11 iyun 2017.
- ↑ Thompson-Ahmadova, Anne. "AZERBAIJAN BLASTS INTO SPACE". www.visions.az. www.visions.az. 2017-09-13 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 11 iyun 2017.
- ↑ "Azerbaijan's Space Odyssey Begins". www.eurasianet.org. www.eurasianet.org. 2017-06-13 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 11 iyun 2017.
- ↑ "Azərbaycanın peyki barədə suallar". www.bbc.com. BBC. 2017-04-04 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 11 iyun 2017.
- ↑ "Telekommunikasiya". azercosmos.az. 2018-12-22 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 15 dekabr 2018.
- ↑ 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 "Azərbaycanda Nəqliyyat Sistemi". bakushopfest.com. bakushopfest.com. 2017-06-06 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 15 iyun 2017.
- ↑ "Baku-Tbilisi-Kars Railway to unlock potential for 6.5M tons of freight transportation". www.dailysabah.com. 2020-11-18 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 26 oktyabr 2017.
- ↑ Ensiclopedia Britannica
- ↑ 1 2 3 Mir-Babayev, Mir Yusif. "Azerbaijan's Oil History". www.azer.com. 2002-08-21 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2017-10-23.
- ↑ "Agentlik haqqında". www.area.gov.az. www.area.gov.az. 2017-06-24 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 15 iyun 2017.
- ↑ "Azərbaycanda neft yatağı ilə bağlı mühüm razılaşmanın imzalanma mərasimi olacaq". BBC. 2021-08-05 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 13 sentyabr 2017.
- ↑ 1 2 3 4 "AZƏRBAYCANIN ƏHALİSİ" (2017). Azərbaycan Respublikasının Dövlət Statistika Komitəsi. 2017-06-30 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 13 iyun 2017.
- ↑ 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 "1.11. Əhalinin milli tərkibi (əhalinin siyahıyaalınmalarının məlumatlarına əsasən)". Azərbaycan Respublikası Dövlət Statistika Komitəsi. 2021-05-12 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 12 mart 2020.
- ↑ "Talysh: On Multiculturalism in Azerbaijan". unpo.org. unpo.org. 2017-05-24 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 15 iyun 2017.
- ↑ "Azərbaycan diasporu və türk dünyası". www.anl.az. www.anl.az. 2020-11-18 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 20 iyun 2017.
- ↑ "2016-cı ilin Azərbaycan Respublikasında "Multikulturalizm ili" elan edilməsi haqqında Azərbaycan Respublikası Prezidentinin Sərəncamı". www.president.az. www.president.az. 2017-06-19 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 15 iyun 2017.
- ↑ 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 World Bank Open Data. Dünya Bankı.
- ↑ https://modern.az/az/news/211638.
- ↑ Azerbaijan announces number of population.
- ↑ 1 2 3 4 "Azərbaycanda demoqrafik inkişaf davamlı şəkildə gedir". www.azerbaijan-news.az. www.azerbaijan-news.az. 2017-02-12 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 15 iyun 2017.
- ↑ Muradov, Shahbaz. AZƏRBAYCAN RESPUBLİKASINDA ETNO-DEMOQRAFİK PROSESLƏR: tarixi dəyişikliklər və reallıqlar (PDF). 2013. səh. 132. 2015-10-18 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 15 iyun 2017.
- ↑ "THE WORLD'S MOST EXPENSIVE CITIES FOR EXPATS 2016". www.atlasandboots.com. www.atlasandboots.com. 2017-06-30 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 22 iyun 2017.
- ↑ Jafarov, Kamal. "Azerbaijan's one-stop public service shop is driving up efficiency". www.theguardian.com. www.theguardian.com. 2017-01-31 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 22 iyun 2017.
- ↑ "За последние 5 лет удалось повысить пенсии в 2,5 раза - Министерство" (rus). news.day.az. 2023-02-10 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2023-02-22.
- ↑ "Dini etiqad azadlığı haqqında". www.e-qanun.az. www.e-qanun.az. 2017-10-09 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 11 iyun 2017.
- ↑ "Dövlət-din münasibətlərinin hüquqi tənzimlənməsi". www.xalqcebhesi.az. www.xalqcebhesi.az. 2016-09-29 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 11 iyun 2017.
- ↑ 1 2 "Religion in Azerbaijan". berkleycenter.georgetown.edu. berkleycenter.georgetown.edu. 2019-01-05 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 11 iyun 2017.
- ↑ "Mübariz Qurbanlı Yeddinci Günün Adventistləri Kilsəsinin nümayəndələri ilə görüşüb". Report İnformasiya Agentliyi. 14 dekabr 2017. 2021-08-05 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 5 aprel 2018.
- ↑ "Religion (Din)" (PDF). Administrative Department of the President of the Republic of Azerbaijan – Presidential Library (Azərbaycan Respublikası Prezidentinin İşlər İdarəsi – Prezident Kitabxanası). 2011-08-21 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 12 mart 2020. (ing.)
- ↑ 1 2 3 4 5 6 7 "Religious demographics" (PDF). www.state.gov. www.state.gov. 2017-07-10 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 11 iyun 2017.
- ↑ Sitat səhvi: Yanlış
<ref>teqi;:0adlı istinad üçün mətn göstərilməyib - ↑ 1 2 3 4 5 6 7 8 "AZƏRBAYCAN DİLİ". azerbaijan.az. azerbaijan.az. 2017-06-28 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 11 iyun 2017.
- ↑ "Azerbaijan: Moscow Seeks Official Status For Russian Language, But Will Baku Agree?". www.eurasianet.org. www.eurasianet.org. 2008-09-04 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 11 iyun 2017.
- ↑ "Azərbaycanda təhsil". elitacademy.com. elitacademy.com. 2017-06-26 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 11 iyun 2017.
- ↑ "Ümumtəhsil məktəbləri üzrə əsas göstəricilər". edu.gov.az. edu.gov.az. 2017-06-30 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 11 iyun 2017.
- ↑ "Peşə məktəbləri və liseyləri üzrə əsas göstəricilər". edu.gov.az. edu.gov.az. 2017-07-02 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 11 iyun 2017.
- ↑ 1 2 "Azərbaycan 24 yaşadək əhali arasında savadlılıq dərəcəsi 100 faiz olan çox az saylı ölkələrdən biridir". az.trend.az. az.trend.az. Archived from the original on 2022-03-21. İstifadə tarixi: 11 iyun 2017.
- ↑ "Britaniya Ensiklopediyası". 2021-01-17 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2021-04-12.
- ↑ "In the newspaper "Azerbaijan Teacher" a page is devoted to QS University rankings". www.khazar.org. www.khazar.org. 2022-08-01 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 11 iyun 2017.
- ↑ "Ancient medical manuscripts of Azerbaijan in UNESCO's World Memory Register". İstifadə tarixi: 2015-06-22.[ölü keçid]
- ↑ "Azərbaycanda orta ömür". www.azadliq.org. www.azadliq.org. 2020-10-26 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 11 iyun 2017.
- ↑ "SƏHİYYƏ, SOSİAL MÜDAFİƏ VƏ İDMANIN ƏSAS GÖSTƏRİCİLƏRİ". www.stat.gov.az. www.stat.gov.az. 2017-06-30 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 13 iyun 2017.
- ↑ 1 2 3 "AZƏRBAYCANDA SƏHİYYƏ". azerbaijan.az. azerbaijan.az. 2017-06-19 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 11 iyun 2017.
- ↑ "В Азербайджане можно будет воспользоваться онлайн-очередью в медучреждениях" (rus). news.day.az. 2023-03-13 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2023-02-18.
- ↑ "Lavash enters UNESCO Representative List of Intangible Cultural Heritage Zoom". en.apa.az. en.apa.az. 2017-05-04 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 16 iyun 2017.
- ↑ 1 2 3 "Qədim dövrlərdə və orta əsrlərdə təsviri sənətin inkişafı". 2021-08-05 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2015-03-02.
- ↑ 1 2 "Təsviri sənət XIX əsrdə və XX əsrin birinci yarısında". 2021-08-05 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2015-03-02.
- ↑ "The traditional art of Azerbaijani carpet weaving in the Republic of Azerbaijan". 2010-12-05 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2015-03-02.
- ↑ "Azerbaijani carpet entered UNESCO List of Intangible Cultural Heritage". 2012-03-11 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2015-03-02.
- ↑ "Azerbaijani Artists". www.arthistoryarchive.com. www.arthistoryarchive.com. 2008-05-15 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 19 iyun 2017.
- ↑ Крымский А. Е. Тюркские литературы // Энциклопедический словарь Гранат. — М., 1927. — Т. 41, Ч. X. — С. 365.
- ↑ "АЗЕРБАЙДЖАНСКАЯ ЛИТЕРАТУРА". ФЭБ "Русская литература и фольклор". 2007-05-14 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2017-06-24.
- ↑ Нариманов Нариман Кербалай Наджаф оглы // Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров. — 3-е изд. — М. : Советская энциклопедия, 1969–1978.
- ↑ 130 Years of the Three Centuries Arxivləşdirilib 2018-12-21 at the Wayback Machine (az.) by Ilham Rahimli
- ↑ Тельман ДЖАФАРОВ (ВЕЛИХАНЛЫ), Рустам КАМАЛ. Поставим многоточие Arxivləşdirilib 2012-05-12 at the Wayback Machine, Сайт "Литературной газеты".
- ↑ Huseynova, Aida. Music of Azerbaijan: From Mugham to Opera. 2016. (#accessdate_missing_url)
- ↑ "Mugham, Meykhana, Jazz: Musical Performances, Traditionalism and National Identity in Contemporary Azerbaijan". euroacademia.eu. 2015-06-21 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 23 oktyabr 2017.
- ↑ Rzayev, Azer. "Opera in Azerbaijan". www.azer.com. www.azer.com. 2017-06-30 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 16 iyun 2017.
- ↑ "Azerbaijan win Eurovision as Blue and Jedward finish mid-table". www.theguardian.com. www.theguardian.com. 2011-06-23 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 16 iyun 2017.
- ↑ 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 "Kino tarixi keçmişi yaşadan mənbədir". 2016-03-08 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2015-03-02.
- ↑ "Azerbaijani film "Buta" wins award at the Asia Pacific Screen Awards 2011". bzfilm.com. 2014-07-25 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 27 oktyabr 2017.
- ↑ "Azerbaijani movie wins award in international film festival in Turkey". news.az. 2016-01-05 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 27 oktyabr 2017.
- ↑ "Azerbaijani movie wins award at Tripoli International Film Festival". azertag.az. 2019-04-07 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 27 oktyabr 2017.
- ↑ "Film Review: 'Nabat'". 2015-03-02 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2015-03-02.
- ↑ "Фильм "Град" на карабахскую тематику скажет свое слово в азербайджанском кино – Министр". 2015-04-05 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2015-03-02.
- ↑ "Baku's Architecture". 2011-11-16 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2015-03-07.
- ↑ 1 2 3 4 5 "Memarlıq haqqında". 2015-11-21 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2015-03-07.
- ↑ "Memarliq". 2015-03-29 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2015-03-07.
- ↑ "Azerbaijan counts human cost of architecture". 2015-02-08 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2015-03-07.
- ↑ 1 2 "AZƏRBAYCAN MƏTBƏXİNİN YARANMASINA VƏ İNKİŞAFINA TƏSİR GÖSTƏRMİŞ FAKTORLAR". azerbaijan.az. azerbaijan.az. 2018-06-10 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 3 iyun 2018.
- ↑ 1 2 "Azerbaijan National Sport Association". www.mys.gov.az. www.mys.gov.az. 2019-05-17 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 18 iyun 2017.
- ↑ Gibson, Owen. "Silence over European Games in Azerbaijan is a grim indication of future". www.theguardian.com. www.theguardian.com. 2018-02-15 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 18 iyun 2017.
- ↑ Taylor, Alan. "Baku 2017: The Islamic Solidarity Games". www.theatlantic.com. www.theatlantic.com. 2017-08-04 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 18 iyun 2017.
- ↑ "Rio 2016 alternative medal table: How countries rank when we adjust for population and GDP". www.telegraph.co.uk. www.telegraph.co.uk. 2016-08-26 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 18 iyun 2017.
- ↑ "Fast-improving Azerbaijan making all the right moves". www.fifa.com. 2017-09-09 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 27 oktyabr 2017.
- ↑ "Азербайджан в третий раз выигрывает ЕВРО". Azerisport.com. 2017-11-07 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 6 noyabr 2017.
- ↑ "Powerful US Teams Head to Olympiad in Baku". www.chess.com. www.chess.com. 2016-10-30 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 18 iyun 2017.
- ↑ "U.S. Chess Team Wins Olympic Gold in Baku". www.huffingtonpost.com. www.huffingtonpost.com. 2017-02-14 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 18 iyun 2017.
- ↑ "Azerrail routs Lokomotiv once more to make it to Playoffs 6". www.cev.lu. www.cev.lu. 19 iyun 2017 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 19 iyun 2017.
- ↑ "Azerbaijan's Azerrail wins Challenge Cup". news.az. news.az. 2019-05-17 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 19 iyun 2017.
- ↑ "Emotions run high for Azerbaijan's Huseynli". www.fifa.com. www.fifa.com. 2016-10-28 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 18 iyun 2017.
- ↑ "Mammadov's bid for UEFA's exco brings a fresh view from an emerging world". www.insideworldfootball.com. www.insideworldfootball.com. 2017-04-04 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 18 iyun 2017.
- ↑ "Europa League return is a step on the road to recovery but a trip into the unknown for Rangers". www.heraldscotland.com. www.heraldscotland.com. 2017-06-30 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 18 iyun 2017.
- ↑ "Europa League: Tottenham leave three behind as they prepare for Qarabag". www.theguardian.com. www.theguardian.com. 2017-09-13 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 18 iyun 2017.
- ↑ "Baku to host 2019 UEFA Europa League final". UEFA. 2019-10-19 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 20 sentyabr 2017.
- ↑ "Baku reveals UEFA EURO 2020 host city logo". www.uefa.com. UEFA. 2017-07-01 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 18 iyun 2017.
- ↑ Abbasov, Shahin. "Azerbaijan: Baku Looks Forward to Hosting Euro Games". www.eurasianet.org. www.eurasianet.org. 2017-04-16 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 19 iyun 2017.
- ↑ Gibson, Owen. "Azerbaijan and the sporting map: from F1 venue to Euro 2020 host". www.theguardian.com. www.theguardian.com. 2017-03-10 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 19 iyun 2017.
- ↑ "Baku as tight as it looks – Ricciardo". en.f1i.com. en.f1i.com. 2017-06-21 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 18 iyun 2017.
